spokojna, opanowana, łagodna, zdyscyplinowana, dystyngowana, dobrze wychowana, czuła, rozważna i troskliwa To przykład kobiety z dobrego domu, która od dziecka była przyuczana do życia w luksusie, ale i wśród politycznych gierek. Doskonale panuje nad sobą i umie prowadzić "Grę", jaką są polityczne inklinacje na dworze. Z wiekiem stała się nawet ceniona za tak wielką wytrwałość i opanowanie, gdyż mało kto potrafi wychodzić z twarzą nawet w najgorszych sytuacjach. A na jej twarzy niemal zawsze gości ciepły uśmiech. Można by myśleć, że przez to jest surowszą matką. Nic takiego... Jest owszem nieco powściągliwa i pilnuje zdyscyplinowania swego dziecka, jednak przy okazji jest troskliwa i kochająca... No i nie myślcie, że nie potrafi się ciut wyluzować i zabawić z dzieckiem.

Można spokojnie powiedzieć, że wygląda, jak typowy cherub. Kobieta smukła i elegancka o niezwykle bladej cerze, którą w kilku miejscach zdobi parę pieprzyków. Na ramiona opadają puszyste, lekko pofalowane, złociste włosy. Kiedyś miała dłuższe, ale uznała, że w jej obecnym wieku powinna się nosić z mniejszym rozrzutem. Dodatkowo skrzydła... Są już średniego rozmiaru i Althea bardzo o nie dba. Śnieżnobiałe, puszyste i zawsze przeczesane oraz czyste skrzydła są jej ogromną chlubą. Ubiera się głównie w eleganckie ubrania jak suknie, swetry z golfem, spódnice, a kolorystyka tychże strojów waha się od bieli, przez beż, kończąc niekiedy na czerni, która bywa oznaką żałoby po zmarłym mężu.

Urodziła się w bogatej rodzinie, która opływała w luksusy i od samego początku obrzucała ją podarkami i spełniała wszystkie jej zachcianki. Mimo to nie rozpieszczano Althei. Od początku uczono ją dyscypliny, dobrych manier oraz wdrażania się w gierki polityczne na dworze. I to w takim właśnie otoczeniu dorastała. Nie bawiła się raczej z rówieśnikami, bo w okolicy ich dworu nie było zbyt wielu bogaczy z dziećmi bliskich jej wiekiem. Od najmłodszych lat miała też narzeczonego. Ale do tego wrócimy później. Służba ją uwielbiała, bo zawsze była radosna, uśmiechnięta, życzliwa i traktowała ich z szacunkiem mimo, iż byli tylko służbą. Uwielbiała wymykać się przed świtem z łóżka i biec do kuchni, gdzie pomagała w przygotowaniu śniadania i uczyła się gotować.
W taki sposób minęły jej młodsze lata życia. Jej matka szybko zmarła, a ojciec zajmował się polityką z dala od domu. Zginął niedawno w wybuchu Szarej Fortecy. W każdym razie, gdy Althea była dość dorosła by móc wyjść za mąż, poznano ją wreszcie z jej przyszłym partnerem. Był to cherub z dobrego domu, majętny i dobrze wychowany. Poczciwy z niego był człek, ale nigdy nie mogła go pokochać… Byli bardziej jak wspólnicy w biznesie, a z czasem stali się przyjaciółmi. Rodzina wymagała niestety potomka, toteż udało im się spłodzić syna. Oczko w głowie Althei. Ze związku z niekochanym mężczyzną otrzymała dziecko, które stało się jej słońcem i księżycem, jej sensem życia.
Niestety ojciec chłopca zmarł szybko. Karawanę kupiecką, którą wędrował by dobić ważnego targu zaatakowali zbójnicy i wybili wszystkich. Dziwne, ale Althea uroniła nawet sporo łez za kimś kogo nigdy nie kochała. Jej synek był wtedy jeszcze bardzo młody i nie do końca rozumiał co się stało. Ale gdy tylko podrósł, Althea niezwłocznie mu wyjaśniła. Uważała, że Ezekiel nie powinien żyć w kolorowym świecie wyzbytym czerni i szarości. Musiała go przygotować, że niekiedy życie daje w kość.
Możliwe, że jej się udało bo wychowała niezwykle twardego i zadziornego chłopaka. Mimo, iż mieli ze sobą świetne stosunki, nie tylko jak matka z synem, ale niemalże kumpelskie, to i tak różnili się niezwykle, a syn wpadał niekiedy w kłopoty z powodu swego hardego i nieugiętego stylu bycia. Ale Althea zawsze była na czas by naprawić szkody, czy przeprosić i potem dawała synowi nauczkę.. A jak! Miała kilka dość srogich kar…
Chociażby sprzątanie stajni. No bo ze służbą w dworze było nieco gorzej. Gosposia przeszła na emeryturę po śmierci jej męża, a zarazem lokaja. Nie mieli dzieci, więc linia ich rodziny służącej od pokoleń Meandrom się zakończyła. Po za tym Althea nie chciała wyrzucać pieniędzy w błoto. Sama zajmowała się wieloma pracami w domu – bo żadna praca nie hańbi! No i niekiedy łapała syna nim temu udało się nawiać i zaganiała do roboty. Nie zmieniało to jednak faktu, że posiadłość jakby lekko zamarła. Porosły ją gęste rośliny i chociaż nadal była piękna, malownicza i misterna to jednocześnie miała odrobinę dziki charakter.
Niedawno miał miejsce kolejny pogrzeb. Ojciec Althei był na obradach w Szarej Fortecy i zmarł w trakcie wybuchu. W ten sposób nie został z jej strony rodziny prawie nikt… tylko Althea oraz jej syn. Kobieta ścięła włosy, przemalowała kilka pokojów w ich dworze i postanowiła, że czas coś zmienić… Może się zakochać? Może zdobyć pracę? A może ruszyć wyboistą drogą polityków? Sama nie znała odpowiedzi, ale z pewnością Ezekiel jej nie ułatwiał… To ten wiek, kiedy młody musi się wyszaleć, ogląda się za dziewczynami i próbuje się popisać przed kumplami… A to oznaczało, że musiała mieć oczy dookoła głowy i przygotowaną listę zapasowych kar, która niebezpiecznie szybko się zmniejszała. Tylko patrzeć, jak zabraknie jej w tym miesiącu kar! Ale na szczęście mieli też plusy… Rodzinne wieczory przy grach planszowych, popołudniowe przejażdżki konne. Uwielbiała spędzać czas z synem i żadna praca nie mogłaby jej tego odebrać.

- lubi pić elegancki i drogi alkohol ale z umiarem
- nie toleruje palaczy
- uwielbia swojego syna i jest jej całym światem
- jej pradziadek był władcą uskrzydlonych
- pochodzi z rodu szlacheckiego, gdzie od pokoleń są same cheruny z rodzin szlacheckich
- lubi jeździć konno
- wygląda na kogoś z zamiłowaniem do kotów, ale woli psy
- lubi udzielać się politycznie