Chaotyczny neutralny, zapatrzony w siebie, pewny siebie, powierzchownie towarzyski, zmienny w nastrojach, głęboko samotny.
Jest młodym okazem hulaki, tuła się od miejsca do miejsca mordując całe rodziny za symboliczną opłatą, czasem nawet kiedy długi nie gonią. Robi to dla rozrywki, czy chorej satysfakcji, fakt faktem, że kiedy ostrze nie pójdzie w ruch kilka spokojniejszych dni, chce go zdaje się roznieść z rozdrażnienia. Tak jak i wtedy kiedy ciepła krew wsącza się w piasek, tak w jego duszę wsącza się spokój. Na co dzień jednak kompan do kufla, czy pogawędki przedni, stosownie ubrany, rzuca słowami nad wyraz wyszukanymi, nie kontrastującymi wcale z aparycją, ot, zdałoby się jakiś szlachetka. A to gbura spierze po mordzie, a to zabawi damę, chwyta dzień, chciałoby się rzec. W swojej głowie jednak niezmiennie zdystansowany ogarnia całość sytuacji, kolejne słowa wypuszczając jako fragment kolejnego teatrzyku.

Dorosły mężczyzna o mocno atletycznej budowie, ciemne włosy, długie, zawiązane w lisią kitę kołyszą się delikatnie na wietrze. Jeśli dzień cieplejszy i odzienie odkrywa szyję, przedramiona, a może komuś dostrzec uda się i łydki, tam wszędzie łuska piekielnie twarda. Choć ciemna to przykuwa wzrok niczym diamenty, brązy i fiolety, stonowane, matowe, gdzieniegdzie wpadają w czerń tak ciemną,  że wydaje się być bezdenną otchłanią, podobna ziać zdaje się z oczu jeśli te w czyichś na dłużej utkwione pozostaną.  

Rodzina? Bliscy? Zbędne, a nawet szkodliwe choćby samo wspomnienie o nich jest chyba faktycznie całkowicie wyparte z jego pamięci. Żyje dniem dzisiejszy przymykając oczy na jutro. I tak od kilkudziesięciu lat. Ciekawsze, barwniejsze epizody jego życia nie wywarły nigdy na nim emocji, a i otoczenie puszczało je w niepamięć. Prędzej, czy później. Ci pamiętliwi z kolei, jeśli dogryzać mieli zamiar po wsze czasy, kresu dochodzili szybciej niż zapewne zamierzali. Pewnie jednak gdyby ktoś zapłacił, a on miałby lepszy dzień dotarłby do jakichś wspomnień, niewiele ich, ojciec umarł podobno przed jego pierwszymi zapamiętanymi chwilami, podobno, równie dobrze mógł nawet nie wiedzieć o jego istnieniu. Cóż, jaka matka takie możliwości, nigdy się o niego nie martwiła, no i nigdy się im nie powodziło. Chociaż nie ma jej za złe, z resztą, opuścił rodzinny "dom" jeszcze przed osiągnięciem dojrzałości i nie rozmawiał z nią od tamtego czasu, nie wie nawet, czy żyje. Z perspektywy czasu jest zadowolony, że nie wychowywała go jakaś nadopiekuńcza kobieta, wychował się sam, wychował go świat. Co za tym idzie jest pozbawiony zasad dokładnie jak on, i nie przejmuje się czyjąkolwiek śmiercią, nie boi się nawet własnej.
Bronią operuje równie dobrze co językiem, do niczego nie przywiązany zmienia otoczenie bez oglądania się za siebie z salonów do rynsztoka i odwrotnie, wszędzie znajdzie coś dla siebie, coś, co zajmie go choć na kilka dni.

-zgoła nieobliczalny, potrafi prowokować walkę zdawałoby się kompletnie bez powodu
-obyty, mimo braku majątku, czy tytułów zdarza mu się z odrazą odnosić do motłochu
-drażni go skrót Vol, V, czy Volush, jak najbardziej, Vol natomiast, grozi poderżniętym gardłem
-żadną tajemnicą nie jest, że do nauki gry na instrumencie zbiera się od dłuższego czasu