Zanim wyruszyli Shader szybko przeszedł się po miejscowym targu, aby dokupić rzeczy, które, jak sądził mogły mu się przydać. Przez chwilę zatrzymał się u handlarza, który oferował łuk, niemniej słysząc cenę, którą obdartus z radością wypluł mu w twarz, Zwierzar miał ochotę popukać się w czoło. Zamiast tego pokiwał tylko głową i czym prędzej od niego odszedł. Na miejscu spotkania zjawił się blisko godzinę później. Spojrzał tylko na statek i kiedy załoga powoli szykowała się do wypłynięcia, podszedł do nich, aby się zgłosić.
Ignorował fakt, że zmierzyli go, doskonale zdając sobie sprawę z tego, że po prawdzie wcale nie obchodzi ich kim był, a to, że był w stanie zapłacić im za przemycenie do innej strefy. Wszedł na pokład czekając na resztę.

Iorveth wraz z Raistlinem i jednorożcem już czekali na nich wszystkich na statku. Loki z Lagerthą przyszły jako ostatnie, gdyż miały babskie rozmowy, jak "dziarska baba z dziarską babą", wiec nic dziwnego, że po drodze była burda i pozbawiły kogoś kilku zębów.
Zadowolone z siebie wlazły na pokład. Lagertha poszła do kapitana spytać się o czas wypłynięcia itp. a potem spojrzała na ekipę.
- Mamy trochę czasu zanim dopłyniemy. Idę się... rozciągać... i wypatrywać ptaszków - powiedziała to niezwykle niewinnie, ale i powoli, patrząc jakby przelotnie na astrełczyka, a potem... chamsko i ostentacyjnie na Shadera.
Uniosła nawet lekko jedną brew i z wyzywającym uśmieszkiem ruszyła pod pokład do jednej z kajut, którą zaklepała dla nich do użytku na pewien czas. Nie omieszkała iść powoli i bez pośpiechu.


Weszła do kajuty przeciągając się leniwie i nasłuchując. Ciekawa była czy czeka ją wylegiwanie i pielęgnacja broni, czy może odrobina gimnastyki. Musiała przyznać, że od rana brało ją, zwłaszcza po zapoznaniu z nowymi... "znajomymi".

Co rzadko spotykane, Kahrastae wdał się w zawziętą dyskusję z jednym z korsarzy, od czasu do czasu gestykulując. Patrząc na nich z boku nie wydawało się by się kłócili, a co najwyżej.. naprawdę mieli odmienne zdanie na jakiś temat, ale żaden z nich nie był na tyle uparty, aby rzucać się z pięściami, by podkreślić swoją rację.
Trwało to do momentu, aż pojawiły się obie panie i kapitan ogłosił, że mogą powoli ruszać. Korsarz posłał spojrzenie Zwierzarowi, a ten nie pozostając mu dłuższy skupił się na chwilę na pozostałych towarzyszach. Słysząc blondynki uniósł brew podążając wzrokiem na astrełczyka i mimowolnie się uśmiechając. Kiedy jednak zorientował się, że nie do końca o to jej chodziło, dało się dostrzec, jak momentalnie się wyprostował, a grymas przekształcił się w bardziej psotny.
Bez krępacji ruszył za nią ignorując spojrzenia innych mężczyzn.


Do kajuty wszedł krótko po niej, by w pierwszej kolejności rozejrzeć się po wnętrzu i dopiero po chwili spojrzeć na kobietę.
- Skoro już jesteśmy na siebie skazani, to dobrze byłoby znać swoje imiona. Jestem Shader.

Stała tyłem do drzwi zrzucając na ziemię kolczugę i odpinając wszelkie paski, aż stała w sabych materiałowych spodniach i lnianej koszuli. Gdzieś w trakcie tych czynności wszedł - jak się okazało - Shader.
Rozplątywała właśnie warkocz na włosach, który w walce pomagał, ale w łóżku niezbyt, gdy odwróciła się powoli bokiem do mężczyzny i posłała mu dwuznaczny uśmiech, kiedy włosy opadły jej kaskadą na ramiona.
Stanęła przodem zupełnie nie przejmując się blizną na pół twarzy, szyję i ramię.
- Lagertha - przedstawiła się krótko i zwięźle, a następnie usiadła sobie w nogach łóżka na niezbyt miękkim materacu i przechyliła głowę z rozbawieniem.
- To Shader... co skazańcy robią, gdy mają nieco za dużo wolnego czasu? - Zapytała nadal rozbawiona ów określeniem "skazanych na siebie".

Rzut na to, czy zrozumiał Lagerthe. 6 (zrozumiał)


Blondynka, jak widać, nie traciła czasu. Podczas, gdy Kahrastae na umyślnie nie biegł za nią na złamanie karku - bo nie chciał wyjść na desperata - ta zdążyła.. Cóż, prawdopodobnie, gdyby tylko był bardziej wstydliwym lub ułożonym mężczyzną, najpewniej nabrałby wody w usta. Zwierzar jednak widział w swoim życiu zbyt wiele roznegliżowanych dziewoj, aby spłoszyć się jak kocię na widok, który zastał. Skupiając na niej uwagę, obserwował jak fala blond włosów opada na jej ramiona i jedyne, na co było go stać to zastanowienie się, jak te wyglądałyby rozsypane na poduszce. Dlatego, aby sobie pomóc szybko przeskoczył wzrokiem na mebel i nawet zmarszczył nieznacznie czoło. Zwabiony kobiecym głosem, na nowo to jej poświęcił swoją uwagę.
- Czasem umilają sobie czas - odparł lekko, zsuwając wzrokiem na jej długie (naprawdę długie) nogi. Odchrząknął, robiąc krok w jej stronę. - Pytanie tylko jaką formę rozrywki preferują takie kobiety, jak ty - oboje doskonale wiedzieli czego chcieli od siebie. Równie dobrze mogliby sobie oszczędzić gadania. Zwierzar przystanął tuż obok kobiety wyciągając w jej stronę dłoń, aby palce wsunąć pod jej żuchwę i lekko ją naciskając, zachęcić ją do spojrzenia w górę, na niego. - Więc? Coś konkretnego chodzi ci po głowie? - Shader pomimo wszystko nie był najlepszy w uwodzeniu kobiet czy w tych wszystkich podchodach - przywykł do tego, że rzucał monety na stół i po prostu się działo. Można było więc mu wybaczyć, że podchodził do tej kwestii nieco okrężną stroną, by mieć pewność, że zaraz nie oberwie. Ot. Taki tam uraz od rzecznej panny.

The member 'Shader Kahrastae' has done the following action : Rzut Kostką

---

'Mini-Powodzenie k6' :

Lubiła czasem podchody, a także silną, męską rękę, bo szanowała tych którzy byli w stanie postawić się tak solidnej kobiecie, jak ona. Niewielu mężczyzn było bardziej męskich od niej, a więc wydobycie u niej nieco bardziej kobiecej natury traktowała jako wyzwanie. Shader nieswiadomie może je podjął i poszło mu całkiem nieźle.
Wygięła długą szyję patrząc w górę, prosto w oczy mężczyzny. Uśmieszek nie schodził z jej ust, które na dokładkę oblizała lekko lubieżnie.
- No bo ja wieem... - przeciągnęła z początku przedłużając niemal każdą sylabę i nagle przesunęła stopą, gdyż zdjęła już też buty, po jego kroczu w dość sugestywny sposób dotykając palcami stopy wybrzuszenie, które tam wyczuła.
- Może na przykład chodzi mi po głowie byś mnie wychędożył tak ostro bym miała problem ze staniem prosto, jak pójdziemy ubijać niedźwiedzia? - Zapytała tak niewinnie, że stanowiło to gigantyczny kontrast ze słowami, które padły z jej ust i które chyba niezbyt często padały z ust kobiet.