Meredith Suuli, cicha woda brzegi rwie.Spokojna,bardzo zdystansowana.Raczej introwertyczna,bardzo ceniąca swoją przestrzeń osobistą.Nieufna, ale jednak bardzo opiekuńcza i pomocna. Nie stroni też od towarzystwa, jednak bardzo nie lubi być w centrum uwagi.Woli się wycofać i obserwować całe zgromadzenie. Dzięki temu zdobywa cenne informacje, które potrafi wykorzystać. Jednak w momencie, kiedy sytuacja ją do tego zmusza. Wbrew pozorom dziewczyna potrafi postawić na swoim. Jest uparta jak osioł i dąży do realizacji postawionych sobie celów. Oczywiście zawsze zakłada, że droga do niego nie będzie usłana różami, dlatego zazwyczaj działa racjonalnie. Woli wszystko przemyśleć, zanim rozpocznie jakiekolwiek działanie.
Oczywiście zdarza jej się wyłączać rozum i kierować się instynktem,czy jak to inni określają sercem. Zdarzało się to jednak w chwilach, kiedy ponosiły ją emocję. Tak! Ona była niezwykle wrażliwa. Bardzo łatwo było ją wzburzyć, była wtedy jak morze podczas burzy. Widać to szczególnie w jej oczach. Ciska z nich gromy i samym wzrokiem (gdyby oczywiście posiadała takową moc) mogłaby zabić.
Warto również wspomnieć o kolejnej stronie Meredith. W gronie bliskich jej osób potrafi się otworzyć i naprawdę szczerze rozmawiać, dzielić się swoimi przeżyciami i opinią.Często tylko w tym gronie można zauważyć jej uroczy uśmiech. Potrafi wtedy sypać , czasami lepszymi, a innym razem kiepskimi żarcikami. Można rzec, że rodzina i przyjaciele to jej słabość. To wśród niej może czuć się bezpiecznie i swobodnie. Za nimi rzuciłaby się w ogień, co w jej przypadku nie byłoby dobrym pomysłem.
Trzeba podkreślić również jej inteligencję, bo jak na swój wiek naprawdę szybko przyswaja nową wiedzę. Bardzo dużo czyta, dlatego też zainteresowała się bardziej pochodzeniem kryształu. Dołączyła również do grona naukowców, ponieważ bardzo chce pogłębiać swoją wiedzę i się rozwijać. Nie ma do tego lepszego miejsca, niż pracownia mądrzejszych od niej, prawda? Czasami, jednak zdarza jej się być bardzo roztargnioną. Myśli Mer potrafią krążyć, gdzieś daleko w kosmosie, przez co może narażać siebie i innych na niebezpieczeństwo. Można prowadzić debaty na temat, czy czasem swoim istnieniem nie zagraża społeczeństwu,jednak to nie ma żadnego sensu. Bardzo trudno byłoby ją zmienić. Aktualnie, na szczęście dla niej, jest akceptowana. W końcu nawet ciapy się do czegoś przydają.

Na pierwszy rzut oka można powiedzieć, że Meredith jest dziewczyną dość kruchą, nieporadną i dość nieśmiałą. Oczywiście jest w tym część prawdy, jednak może na to nie wygląda Suuli potrafi postawić na swoim, co oczywiście odzwierciedla jej wygląd. Najpierw uwagę przyciąga jej wzrost. 163 centymetry- nie jest zbyt niska, jak i nie jest zbyt wysoka. Taka w miarę, nie rzuca się w oczy, co oczywiście jest jej na rękę.
Dziewczyna miała ciemne oczy, co było wielką rzadkością dla żywiołów wody. Czasami jednak widać było przebłyski koloru błękitnego. Działo się tak jedynie, kiedy przebywała w swoim miejscu na ziemi – wodzie. Kochała ją i uwielbiała, miała na karku jeden tatuaż przedstawiający właśnie jej żywioł. Uwielbiała go i nigdy by się z nim nie rozstała, był dla niej czymś więcej niż zwykłym obrazem. Dawał jej poczucie przynależności.
Meredith była posiadaczką ciemnych włosów, które w słońcu bardzo jaśniały. Najprawdopodobniej było to spowodowane materią, z której powstała. Nie była do końca stabilna. Dalej warto zwrócić uwagę na jej uśmiech, był tak charakterystyczny, że wszyscy zazwyczaj po nim ją rozpoznawali. Dzięki niemu można było stwierdzić czy dziewczyna z wyglądu jest ładna.Najtrafniej byłoby określić Mer jako osobę uroczą.
Warto zwrócić również uwagę na jej „tiki nerwowe” bardzo często kiedy się denerwuje marszczy brwi i zaczyna bawić się palcami.
Na koniec mogę bezpiecznie stwierdzić, iż jej aparycja nie jest odstręczająca, co jej wystarcza.

Kiedy spotykają się dwie istoty i czują do siebie niezwykłe przyciąganie wtedy pojawia się na świecie mała, śliczna istotka.
Tak też powstają żywioły. Meredith pojawiła się w rodzinie Suuli jako piąta i ostatnia pociecha swoich rodziców. Jej ojciec był żywiołem wody, a matka żywiołem wiatru. Co połączyło tych dwoje było ich wielką tajemnicą. Jak podejrzewała ich najmłodsza córka zamierzali ją zabrać do swojego grobu.
Ojciec-  nigdy nie wiadomo było, czego oczekuje od swoich dzieci. Związał się z przyszłą matką swoich pociech prawdopodobnie dzięki uczuciu, które ich połączyło, jednak nikt nie jest tego pewny na 100%. Z zawodu wynalazca. Dużą część swojego czasu spędzał w piwnicy, gdzie kombinował ze swoimi „zabaweczkami”. Nie wpuszczał do niej nikogo, więc Meredith dowiedziała się, co robi dopiero po skończeniu dziesiątego roku życia. Trafiła tam przez przypadek, gdy bawiła się z rodzeństwem w chowanego.
Drzwi były otwarte… Zainteresowana dziewczynka weszła i obejrzała pomieszczenie oraz wszystkie znajdujące się tam obiekty. Można powiedzieć, że od tego momentu zainteresowała się nauką. Zaczęła poszukiwać informacji o tym, co działo się w tajemniczej piwnicy. Bardzo dużo zadawała pytań, czytała wiele książek. Dodatkowo miała o tyle dobrze, że jej starsze rodzeństwo chętnie dzieliło się swoją wiedzą. Z tego też powodu wyróżniała się wśród rówieśników dużą wiedzą.
Matka- była niezwykle porywcza, jednak każde ze swoich dzieci kochała najmocniej na świecie, dlatego też Meredith miała bardzo szczęśliwe dzieciństwo. Mimo, że nie posiadali wiele, nie byli bogaczami… mieli siebie, a to było bardzo dużo. Dziewczynka od małego uczyła się jak ważną wartością jest rodzina i przyjaciele. Dodatkowo ceniła swoją wolność. Nienawidziła, kiedy ktoś lub coś ją ograniczało. Z tego powodu swój wolny czas spędzała wśród wód. Było to spowodowane żywiołem, którym została obdarzona.
Woda! Dawała jej wytchnienie. To tutaj przychodziła się uspokoić, gdy coś ją wyprowadziło z równowagi, a zdarzało się to dziwnie często. Przecież przyszły naukowiec, którym chciała być powinien charakteryzować się cierpliwością!
Dziewczyna dorastała, więc w cieple ogniska domowego. Jednak sielanka skończyła się w momencie, gdy jej matka zachorowała na chorobę nieznaną medykom. Nikt nie wiedział, co ją spowodowało, więc niemożliwe było wyzdrowienie. Kobieta przez dłuższy czas męczyła się, jednak po pewnym czasie jej mąż pozwolił jej odejść…
Ten okres życia dziewczyny nie był już pełen śmiechu,radości. Mężczyzna zamknął się w sobie. Stał się jeszcze bardziej surowy i jeszcze więcej czasu spędzał w swojej pracowni. Zostawił po prostu dzieci samym sobie. Najgorzej przeżyła to właśnie jego najmłodsza pociecha, miała wtedy czternaście lat.
Kiedy pogodziła się ze śmiercią swojej rodzicielki wszystko poszło jak z górki. Dorosła i dołączyła do grona naukowców. Na początku pomagała innym ucząc się przy tym. W sumie dalej to robi, jednak powoli zaczyna pozwalać sobie na samodzielne kroki, w stronę nowych odkryć. Jak się potoczą jej dalsze losy? Tego nikt nie wie.

♥ Uwielbia pływać w samotności
♥ Kocha każdy rodzaj herbaty. Takie jej małe uzależnienie.
♥ Bardzo ładnie śpiewa, jednak nikt o tym nie wie, ponieważ przez swoją nieśmiałość ukrywa swój talent.
♥ Pragnie odkryć coś niezwykłego, co pozwoli na pójście o krok naprzód ich całej cywilizacji.
♥ Mimo zazwyczaj racjonalnego myślenia i kierowania się rozumem ma romantyczną duszę.
♥"Cicha woda brzegi rwie" - nigdy nie wiadomo jak postąpi Meredith. Czasami działa irracjonalnie.