Przysłuchiwała się rozmowami zebranych z uwagą. Nie wtrąciła się już więcej im w słowo bo miała wrażenie, że cokolwiek by powiedziała, mogłoby zostać niegdyś użyte przeciwko niej. Uśmiechnęła się tylko życzliwie i czekała aż ewentualnie zdarzy się okazja by wtrącić swoje parę groszy. Nie poczuła się jednak zbytnio przydatna i po chwili zerwała się a proste nogi z niemałą gracją w swoich ruchach.
Polubiła nawet błazna Ombrello. Tashę już jakby kojarzyła, a do Arhimela czuła szczerą sympatię. Mogłaby zostać z nimi nieco dłużej, aczkolwiek nie przywędrowała aż tutaj na pogaduszki. Niemniej jednak trochę szkoda było jej się z nimi rozstawać, ale wiadome, że kiedyś i to musiało nastąpić. Nieco szkoda tylko, że też nie zdążyli się jeszcze zbyt dobrze poznać. Nigdy jednak nic nie widomo, abo los lubi płatać figle i krzyżować drogi wędrowców z zupełnie innych ścieżek.
- Miło było was wszystkich poznać, ale interesy wzywają. Mam nadzieję, że się jeszcze kiedyś spotkamy. – powiedziała. Mówiąc drugie zdanie, patrzyła się na półnagiego mężczyznę, którego raczyła najbardziej polubić. I poszła za siebie z nadzieją na napotkanie kolejnych przygód.

//zt dla El

Spojrzała uważniej na Arhimela. Nie interesowała ją cielesność, więc spoglądała na niego bardziej jakby był kawałkiem mięsa z kośćmi i nerwami... Wyobrażała sobie, że każdy żywy organizm tak wygląda i nie mają tych zewnętrznych rzeczy jak skóra itd... Łatwiej było jej znosić wtedy ich bliskość.
Przyjęła ulotkę od centaura i zapoznała się, podczas gdy on nawijał i nawijał. W międzyczasie kobieta, która tu była pożegnała się i odeszła. Tasha posłała jej skinienie głowy i lekki ruch ręką na pożegnanie. Potem znów wróciła uwagą do Omberllo.
- Dobrze. Bardzo chętnie. Mam zaśpiewać teraz? - zapytała ciekawa czy ma zrobić występ dla tej dwuosobowej publiki.

Nie powiedział nic na pożegnanie. Uśmiechnął się tylko do Syreny i przez chwilę patrzył jak odchodziła gdzieś daleko. Po chwili skupił swoją uwagę na wampirzycy i centaurze. Sam oczywiście bardzo chciał posłuchać pani z otchłani piekieł ale najpierw sięgnął po swoje spodnie (a jakże, w kolorze czarnym) i ubrał je na siebie. Następnie narzucił koszulę na ramiona i tak pozostał. Przynajmniej nie świecił już golizną.
- Ja z miłą chęcią posłucham. Nie często zdarza się w moim zawodzie mieć czas na posłuchanie występu barda. - Po tych słowach po prostu się uciszył i czekał aż Tasha zaśpiewa. Jej głos był taki hipnotyzujący i piękny. Nawet Arhimel, człowiek o niezwykle silnej woli poddawał się temu jej wrodzonemu urokowi. Tym razem urok nie przeszkadzał mu tak bardzo. Kiedyś owszem ale tamten wampir chciał go zabić.

- Żegnam uroczą pannę! - skłonił się odchodzącej Eleanor.
Potem odwrócił się znów do Tashy i z uśmiechem skinął jej głową.
- Byłbym pani zaszczycony, gdybyś zaszczyciła nas jakąś pieśnią - powiedział i z zadowoleniem przyjął zainteresowanie Arhimela.
Zawsze to dwójka słuchaczy, a nie jeden, prawda? Odsunął się i klapnął na zadzie drobiąc w miejscu przednimi łapami. Roco zamiauczał niezadowolony, gdy centaur usiadł bo jego miejsce się trochę przez to przesunęło i zsunął się na ziemię. Syknął i urażony wbił pazury w torbę jakby zastanawiał się czy nie zrobić tego ze skórą Ombrello.
Ten, jednak był skupiony na Tashy.

Kiwnęła lekko głową. Nie zawsze występowała dla pieniędzy, a wręcz często dla samej przyjemności, więc tym chętniej wyjęła swoją lutnię z pokrowca i nie schodząc z konia, na którym usiadła wygodniej bokiem, zaczęła uderzać delikatnie i płynnie w struny.
Zmrużyła oczy i po chwili zaczęła śpiewać. Pieśń była jednocześnie smutna, jak i wzniosła. Niezwykły głos wampirzycy niósł się nad wodą i muskał delikatnie uszy słuchaczy.
Gdy śpiewała to zawsze wydawało się, jakby myślami była gdzie indziej. Teraz nie było inaczej. Śpiewając przeżywała historię, która opowiadała. Dzięki temu przekazywała wraz z nią emocje słuchaczom.

/Arhimel nie pisze to ja odpiszę/

Wsłuchiwał się w pieśń. Zarówno w słowa, jak i muzykę, a także naturalnie głos i emocje kobiety. Wszystko było jego zdaniem perfekcyjne. Fakt pieśń nieco melancholijna, ale z tego bardowie słynęli i taki akcent też może się przydać.
Gdy Tasha skończyła śpiewać, Ombrello zaczął klaskać jak oszalały.
- Wspaniałe! Cudowne! Niezwykłe! - rzucał komplementami i słowami uznania bez najmniejszych skrupułów.
- Byłbym pani zaszczycony, gdybyś raczyła zasilić szeregi mej, póki co jednoosobowej, trupy kuglarskiej! - skłonił się lekko i oczekiwał reakcji wampirzycy na jego propozycję.

(Zasłuchał się xD)

Na lawinę pochwał i miodu zareagowała jedynie skinieniem głowy w geście uznania. Innymi słowy przyjęła to na chłodno.
- Dobrze, z wielką chęcią dołączę.. Ostatnio popadłam w rutynę, od której warto by się uwolnić. Może skomponowałabym wtedy coś nowego. Ale skoro póki co jesteśmy jedyni to może ruszyłabym inną drogą by na własną rękę poszukać kogoś do twej trupy? - zaproponowała dość rzeczowo po chwili zastanowienia.
Spojrzała też na moment na milczącego Mitycznego i po chwili wróciła wzrokiem do centaura.
Kiedy już to wszystko uzgodnili i nic więcej od niej nie chciał, odjechała w swoją stronę.
Jeśli jeszcze miał coś do powiedzenia to posłuchała i odjechała.

z/t

Pokiwał głową na znak, że faktycznie kobieta miała rację. Szukając osobno mają większe szanse. Dlatego też uśmiechnął się po chwili i klasnął w dłonie.
- Dobrze! Doskonale! Umówmy się za... Miesiąc? Spotkamy się w Purgatorium w Midgardzie w tamtejszej gospodzie (nie wiem jaka - powiedzmy, że podał nazwę) - podniósł się i poprawił uprzęże na swoim ciele.
- W takim razie piękna pani do zobaczenia i owocnych łowów! I tobie również do zobaczenia drogi widzu! - zwrócił się do Tashy i Arhimela.
Zostawił jeszcze wampirzycy kilka "ulotek" po czym miękkim, kocim truchtem pobiegł przed siebie. Planował wybrać się do Utgardu.

z/t