To słodkie stworzenie jest przepełnione energią i chęcią działania. Uwielbia ruch i nie może wysiedzieć dłuższy czas w jednym miejscu. Dobre serduszko nie pozwala jej przejść obojętnie koło cierpienia drugiej istoty... chyba że mowa o jej opiekunie, który już nie ma sił na zabawę - dla takich litości nie ma! "

Kiara jest uderzająco podobna do swojej matki, choć cechy ojcowskie również są u niej widoczne. Włosy dziewczęcia są barwy gryczanego miodu i jaśnieją na silnym słońcu. Morskie życie zabarwiło jej skórę na ciepły brąz, a kocie oczy błyszczą złotym kolorem. Całe ciało ma szczupłe lecz wyraźnie silne i wygimnastykowane. Jako zwierzę przyjmuje postać uroczego małego lwiątka. W postaci ludzkiej nosi się prosto i wygodnie.

Narodziny Kiary nie należały do tych wymarzonych, w których wszyscy domownicy się zbierali, by powitać dziecko, gdy tylko zostanie powite. Nie. Ona nawet nie została urodzona... Została wyrwana, wydarta z brzucha matki, której życie właśnie wtedy zostało brutalnie przerwane przez wilcze kły i pazury.

To, że w ogóle przeżyła tamten dzień, graniczy z cudem. Jej opiekunka, orczyca Ha'Var, nigdy nie była zbyt wylewna w opowieściach. Kiara podejrzewała, że znalazła się wtedy w lesie tropiąc swój cel. Usłyszała, że coś się dzieje i pobiegła w tamta stronę. Jedyne, czego dziewczynka była pewna to tego, że gdy łowczyni przybyła na miejsce, z jej matki nie było już czego zbierać. Tylko cichy, stłumiony płacz dochodził spośród sponiewieranych szczątków... płacz nowo narodzonego dziecka.
Orczyca zabrała Kiarę ze sobą na piracki statek, gdzie wychowała ją jak swoją i nauczyła sztuki przetrwania, a także paru przydatnych umiejętności zdolnych napełnić pustą sakiewkę. Gdy dziewczynka miała dziesięć lat, udały się w podróż na rodzinne ziemie Ha'Var, gdzie spędziły szczęśliwie wiele miesięcy.

Sielankę przerwał wybuch w Szarej Fortecy, który spowodował śmierć orczycy i jej najbliższych. Kiara była wśród nielicznych, którzy przeżyli, lecz nie mając już ukochanej opiekunki, postanowiła odszukać ojca, w którego istnienie wierzyła i o którym marzyła od zawsze. Tak trafiła znów do Smoczej Nory, w której wszystko się zaczęło...

- uwielbia mleko
- dużo czasu spędza wspinając się po drzewach
- lubi dla zabawy kraść różne drobiazgi i ukrywać je w dziwnych miejscach, tak by właściciele musieli ich godzinami szukać
- dla ojca zrobi wszystko, ale inni muszą posłużyć się jakąś wartościową walutą (np. słodyczami...)