szczera ☻silna wewnętrznie ☻nieufna ☻mądra ☻ma niezwykłe poczucie humoru ☻ nie jest nieśmiała

Dziewczyna nie potrafi dusić w sobie niczego. Zawsze mówi to co myśli. Myślicie więc pewnie, że jest rozgadana? Ależ skąd! Po prostu można nazwać ją szczerą osóbką. Matka zawsze mówiła o niej, że jest silna, ale nie rozumiała o co chodzi, ponieważ była najsłabsza ze swoich koleżanek zawsze. Jednak z czasem zrozumiała, że chodziło o wewnętrzną siłę. Nigdy nie pokazuje słabości i nie zdarza jej się poddawać. O pomoc też z resztą bardzo rzadko prosi, woli ufać tylko sobie. Co za tym idzie? Nieufność, nie ma zbyt wielu przyjaciół. Stara się nie angażować. Jest mądra i stara się nie oceniać wszystkich z góry. Jednakże nie myślcie, że jest nieśmiała. Nie jest. Może kiedyś była, ale ludzie się zmieniają, prawda? Teraz potrafi się z tego śmiać, czasami nawet łatwo poprawia humor innym. Ale czy znajdzie się osoba, której uda się ją rozweselić?

Sagia jest raczej średniego wzrostu, nie za wysoka ale też i nie niziutka. Zawsze była zadowolona ze wzrostu i z postawy. Nigdy nie miała problemu z garbieniem, ale też nie jest ciągle wyprostowana jakby kij połknęła. Włosy ma brązowe, ale w świetle wydają się rude. Stara się ja zapuszczać, ale różnie to jej wychodzi. Na pewno o nie dba w najróżniejszy sposób. Oczy ma piwne, dokładnie takie same jak miała jej matka. Twarz ma okrągłą, ale uszy nieco odstające. Nie przeszkadza jej to wcale, wręcz jej to pasuje. Co jeszcze u niej w wyglądzie jest typowego? W prawym uchu ma kilka kolczyków, tak samo jak w pępku ma kolczyk. Często ubiera na siebie biżuterię. Paznokcie rzadko maluje, a jeśli już to bardzo starannie i na czarno lub czerwono.

Sagia urodziła się dwadzieścia cztery lata temu w rodzinie pełnej miłości i zasad. Jej rodzice lubili mieć wszystko pod kontrolą a zwłaszcza ją. Nie przeszkadzało jej to w sumie. Dlaczego miałoby? Jej matka była człowiekiem, takim samym jak ona sama. Była alchemikiem. Natomiast ojciec był lykantropem, myśliwym. Mimo, że kochał swoją rodzinę bardzo to rzadko bywał w domu, oddawał się pracy z całego serca. Matka od małego ją zaczęła uczyć jak się sporządza mikstury i o właściwościach roślin. Mimo, że rozumiała, o czym mowa to jakoś nie ciągnęło ją w stronę tych rzeczy. Mieliście w życiu taki moment, że coś umieliście robić a nie lubiliście? Nie? A szkoda. Ją często zmuszano by uczyła się tego wszystkiego, bo miała zostać kimś. Ona miała ochotę od dawna się postawić rodzicom i powiedzieć, że nie ma ochoty tego robić, ale wiedziała, jaką zrobiłaby przykrość rodzicom. A nie chciała tego, miała za dobre serce. Jednak ileż tak można znosić? Musiała się sprzeciwić. Zrobiła to i uciekła z domu rodzinnego. Przez jakiś czas wędrowała sobie i udawało jej się nawet kraść, chociaż była w tym kiepska. Nie trwało to długo. Kiedy wróciła do domu rodziców już nie było. Od najbliższych osób dowiedziała się, że jej rodzice nie żyją. Nawet nie miała pojęcia jak zginęli i czy to przez nią. Trudno jej było zyskać jakieś informacje. Nie była wtedy jeszcze pełnoletnia. Musiała pójść do znajomych ojca, a później matki. Ci drudzy wydali się z pozoru mili, ale tylko z pozoru. Mieli na własność własną gospodę, ale klientów niezbyt wiele. Żeby mieć ich więcej zatrudnili młodą Sagię. Praca, jako Kurtyzana niezbyt jej przypadła do gustu. Ale nie chciała ponownie zmieniać miejsca zamieszkania, ale z czasem jej się spodobało. Nic na siłę jak mówili jej. Podobała jej się to, a znajomi rodziców zaczęli miewać więcej klientów dzięki niej.

- lubi czytać
- szybko zdobywa wiedzę
- lubi dużo pływać
- rzadko wychodziła z domu
- kiedyś kradła kiedy uciekła z domu
- rzadko wychodziła z domu, ponieważ matka się o nią troszczyła
- nie ma do dziś pojęcia jak jej rodzice zginęli
- chciałaby mieć rodzeństwo