Aparycja
Iorveth ma dość opaloną skórę, jak na nocnego szlachetnego, ale karnacja ta zyskała na kolorze zapewne dzięki wystawieniu na słońce niemal non stop. Podobno lubi się niekiedy wygrzewać w słońcu nago, po kąpieli w jakimś jeziorze czy rzece. Nie ma to jak życie "na szlaku". Dobrze zbudowany i umięśniony, ale bardziej w kierunku zwinności niż napakowania. Ma bardzo męski, pociągający, lekko zachrypnięty momentami głos. Do tego jego oczy, ups - oko. Ma taki surowy, nieco dziki wygląd, który jego charakter doskonale uzupełnia. Nosi się na zielono, brązowo i w kolorze wiśni. Jego najwierniejszym kompanem jest łuk (i prawa ręka, yhm). Kolor oka ma dość ciemny, a pod chustą skrywa bliznę - potwornie oszpeconą twarz, wyłupione oko i ślady jakiegoś narzędzia. Całe jego ciało zdobią blizny małe i duże, a opuszki palców są szorstkie i twarde.

Historia
Słowo sku*wysyn przylgnęło do Iorvetha już za malucha, gdy ojciec nie omieszkał wielokrotnie, go tym mianem ochrzcić. Matka czasem dorzucała swoje trzy grosze i tak młody szlachetny wypitolił z domu tak szybko, jak to było możliwe. Jako, że ojciec parał się myślistwem to chłopak szybko podłapał, co i jak. No i wpierw zajął się młodzian nasz polowaniem i zaopatrywaniem karczm, a potem przeszedł na grubszego zwierza. Nie ma najmniejszych oporów przed strzelaniem do humanoidów, toteż zlecenia na poszukiwane główki przyjmuje z ogromną rozkoszą. Jest jak rzep - jak zacznie cię śledzić i polować na ciebie to nie ma zmiłuj. Doceniono po pewnym czasie jego talent i został członkiem Scoia'tael, do którego jak się okazało należał też jego ojciec itd.
To było gdzieś w tym właśnie okresie, kiedy to zastawiono na Iorvetha pułapke - zlecenie, które wziął było lipne - zasadziło się na niego kilku innych najemników, co byli wściekli, że Iorveth zabiera im co lepsze zlecenia. To wtedy szlachetny stracił oko i został oszpecony na resztę życia. Nie by się przejął. Ma dystans i sam o swej mordzie mówi, że jest ładna jedynie, jak widać ją z tego "nienaznaczonego profilu", no a tak to szkaradziejstwo. Ale przyjemne doświadczenie to nie było. Członkowie Scoia'tael mu pomogli i dostał potem zlecenie wyłapać owych cwaniaczków i zaje*ać. Narodziła się poniekąd ranga "Psów" w grupie Scoia'tael. Psy to byli najemnicy z owym przydomkiem, którzy często polowali na swoich itp. Taka "wewnętrzna straż" najemników, by nie czuli się bezkarni.
Tym też zajmuje się Iorveth po dziś dzień.