Arogancki, chłodny, ironiczny, inteligentny, bezpośredni, mściwy, pewny siebie, wrażliwy, zdeterminowany, czasem spokojny i kulturalny, raczej opanowany, uparty. (chaotyczny neutralny)

Arogancki, nieuprzejmy, można nawet powiedzieć „buc” – ale jednak nie zawsze. Choć jego niemiła strona jest tą główną, bardziej widoczną, to Veskar ukrywa głęboko w sobie także bardziej emocjonalną, wrażliwą stronę – prawdopodobnie jest to spowodowane jego związkiem z muzyką, która – jak wiadomo – uwrażliwia. Niewiele osób miało jednak szansę poznać tego ukrytego Veskara, dla większości nosi maskę ironicznego, inteligentnego, może nawet zadufanego w sobie (co nie do końca jest prawdą) egoisty.
Jeśli postawi sobie coś za cel, to najprawdopodobniej nie odpuści. Pod tym względem jest uparty. Będzie dążył do celu aż do skutku, aż mu się powiedzie. Nie lubi być w centrum uwagi, ale nie lubi pełnej samotności (poza momentami, gdy chce wyzwolić swoją wewnętrzną, wrażliwą stronę – czyli zwykle gdy oddaje się grze na fortepianie. Wtedy nie chciałby, żeby ktokolwiek przebywał w pobliżu. Nikogo nie darzy na tyle wielkim zaufaniem, by tak się przed nim uzewnętrzniać). Na imprezie byłby typem, który stoi oparty o ścianę, w półcieniu, z aroganckim uśmieszkiem – nie zwraca na siebie uwagi wszystkich, ale i tak szybko udaje mu się zaciekawić sobą jedną czy dwie osoby. I to mu pasuje.
Choć nie przepada za niepotrzebnym okrucieństwem, prowadzony złością potrafi robić krzywdę – i czasem nawet, mimowolnie, czerpie z tego przyjemność.

Wysoki, ciemnowłosy mężczyzna o kręconych włosach. Ma męskie, choć delikatne rysy i dobrze widoczne kości policzkowe, twarz podłużną, do tego wąski nos, piękne, niebieskie oczy o pionowych źrenicach, lekko spiczaste uszy i piękne czoło. Szczerze mówiąc ogólnie jego twarz jest piękna, jak i cała reszta Veskara. Lubuje się w eleganckim ubiorze: marynarki, kamizelki, etc.. W chłodniejsze dni nosi wełniany płaszcz do połowy uda. Sam piaskun jest wysoki i szczupły, z ładnie zarysowanym kształtem mięśni, nie ma jednak specjalnie umięśnionej sylwetki. Warto także zauważyć jego czystą, ładną cerę i to, że o siebie dba. Dodatkowo można zwrócić uwagę na jego duże dłonie o długich, szczupłych palcach.
Oczy i uszy odrobinę odróżniają go od normalnego człowieka, ale to lwi ogon i błoniaste skrzydła są tym, co naprawdę może rzucać się w oczy. O ile ogon zwykle stara się chować w spodnie lub pod koszulę, o tyle niewielkie (o szerokości zbliżonej do długości przedramienia) skrzydła zwykle pozostają na widoku.

Veskar wychował się w Shadowmoon, przez co w okresie dzieciństwa nie dane było mu ujrzeć słońca ani świata zewnętrznego. We wczesnej młodości nie przejawiał zainteresowania muzyką, które pojawiło się u niego dopiero około piętnastego roku życia – wtedy dosłownie oszalał na punkcie fortepianu, choć nikt prócz niego samego nie wie, co było powodem jego nagłej miłości. Szybko okazało się, że ma ku temu talent, jednak nie oparł swojego życia o to, gdyż gra na fortepianie nie wydawała mu się czymś, czym mógłby się chwalić – stało się to jego tajemnicą, zaczął grać tylko wtedy, kiedy nikt nie mógł go usłyszeć ani zobaczyć, wciąż jednak się doskonalił. W późniejszym czasie przestał się tak bać gry przy innych, jednak wciąż pozostały mu opory.
W międzyczasie, oprócz pasji do muzyki, Zavriel zapoznał się z zamkami i kłódkami, które nauczył się otwierać, a w późniejszym czasie także rozbrajać pułapki. Gdy miał 25 lat, wyruszył do Metropolis, gdzie przez długi czas żył z początku z kradzieży, potem bardziej z opieki nad snami innych (za niską opłatą zapewniał przyjemne sny wedle uznania płacącego, pomagał cierpiącym na koszmary itd.). W wieku około 40 lat powrócił do miejsca zamieszkania, gdzie wykorzystał swoje dotychczasowe umiejętności pokonywania zabezpieczeń i zatrudnił się jako spec od testowania takowych – jego praca wciąż polegała na rozbrajaniu pułapek i otwieraniu zamków, tym razem jednak nie robił tego nielegalnie. Nie, żeby to mu robiło wielką różnicę… Ale zdecydowanie było bezpieczniejsze. Z tej pracy da się wyżyć, jednak nie są to szczególnie wysokie zarobki i po kilku latach piaskunowi zaczęło się marzyć życie wędrowne i poznanie innych możliwości zarobku… Przy czym bardzo chętnie wykorzystałby swoje dotychczasowo zdobyte umiejętności.

- Nie lubi alkoholu
- Natomiast uwielbia herbatę, najchętniej pija zieloną
- Jest leworęczny
- Ma talent do gry na fortepianie i umie na nim bardzo dobrze grać
- Bardzo lubi robić powyższe
- Oprócz gry na fortepianie lubi także czytać literaturę, aczkolwiek to też ukrywa przed innymi