Otwierał i zamykał usta. Ciężko było mu się skupić.
- Dobra... sorry... mniejsza z tym... Pogadamy o tym nieco później młoda - poczochrał jej włosy, ale słabiej niż zawsze.
Zataczając się i kaszląc podszedł do konia i wsiadł na niego. Nie sprzeciwiał się pomysłowi Loki i nie zamierzał dawać Penny okazji by dosiadła się do niego.
Spiął konia i ruszył powoli przodem do Metroppolis. Zastanawiał się, cóż takiego ciekawego powie mu lekarz i co przepisze... A miał nie wydawać na bzdety...

/Penny albo Loki wyprowadźcie nas/

O, i nawet Loki przyznała jej rację, więc już coś naprawdę musiało być na rzeczy. No bo przecież była Animatem, a nie Człowiekiem, to jej kilka lat znaczyło coś zupełnie innego niż kilka ludzkich lat. Z resztą, Animaci tak czy siak rodzą się dorośli i Sebastian* doskonale powinien zdawać sobie z tego sprawę.
I dobrze że zaraz przeprosił (choć mógł sobie odpuścić to młoda), ale Penny nie miała zamiaru od razu mu tak po prostu wybaczać, co to to nie! Z resztą, skoro już przy tym jesteśmy, to powinien przestać jej czochrać włosy, bo zabił już nie wiadomo którą starannie przygotowywaną fryzurę Penny.
Kiedy Loki zaproponowała, żeby Grosik na niej jechała i jeszcze nawet przyklęknęła dla wygody dziewczyny, ta popatrzyła na nią jak na głupią. Penny nigdy nie jeździła konno i nawet za bardzo nie potrafiła jechać kłusem, nie mówiąc już o galopie.
Dlatego więc zdziwiona zapytała:
- Ale po co?
Zamiast wsiadać na Loki, dziewczyna zmieniła się w monetę i wskoczyła jej do kieszeni.

*Uuuuuuu, Sebestian

Spoglądała chwilę jeszcze na sakwę przytroczoną do jej grzbietu, gdzie zniknęła Penny. To było... dziwne... No ale schowała koc i powolnym galopem dogoniła odjeżdżającego Sebastiana.
Zrównała się z nim bez słowa i po chwili wyprzedziła spokojnym kłusem. Koń gargulca mógł teraz za nią podążać, co nawet było lepszą opcją, bo wydawało jej się, że przytomność umysłu powoli Sebastiana opuszcza...
Ciekawe czemu ją to bawiło?

z/t cała trójka do miasta