Uparta, pewna siebie, przekonana o własnej wartości, empatyczna, honorowa, godna zaufania, entuzjastyczna, zabawna, kulturalna, przyjacielska, inteligentna, przebiegła, potrafi kłamać, postępuje zgodnie z własną etyką,
Roseline to wampirzyca, która zachowuje się jak dama, bywa jednak z racji zawodu rozpustnicą. Jest pewna siebie i doskonale przekonana o własnej wartości. Nie lubi czuć się niedoceniana, zawsze robi wszystko jak najlepiej potrafi. Angażuje się w interesujące ją sprawy i doprowadza je do końca. Nie jest istotą bez uczuć, jej empatia jest wysoko rozwinięta. Często obnosi się honorem. Można na niej polegać pod tym względem. Zawsze dotrzymuje  obietnice. Stara się nie zawodzić ważnych dla niej ludzi. Jest osobą inteligentną i dobrze wykształconą jak na nie-szlachcica. Uśmiecha się często, mimo że to ukazuje jej kły w pełnej krasie. Ma własne zasady i trzyma się ich. Innych nie ma oporów łamać. Kłamstwo jeśli konieczne, nie jest jej obce.

Roseline to wyjątkowo urodziwa kobieta. Sama uważa siebie za wprost idealną. Jej włosy są długie, sięgają talii. Blond pukle wampirzycy są kręcone i grube, nie brakuje im także połysku. Perfekcyjna twarz Ventrue jest zawsze równie perfekcyjnie pomalowana. Czarna firana rzęs kobiety opada na jej srebrne oczy, które przykuwają uwagę. Pełne usta dziewczyny zawsze są pociągnięte czerwoną szminką. Roseline jest dość wysoka. Jest posiadaczką długich, zgrabnych nóg, smukłej, wąskiej talii, pełnych bioder i sporych piersi. Swą figurę podkreśla zawsze strojem. Jej ubrania są zróżnicowane. Niekiedy można ją zobaczyć w obcisłych, skórzanych spodniach i gorsecie, innym razem w długiej sukni z głębokim dekoltem. Dziewczyna zawsze słodko pachnie, jest uzależniona od perfum i są one nieodzowną częścią jej osoby.  

Leclerq urodziła się w niezbyt bogatej, aczkolwiek licznej rodzinie. Gdy przyszła na świat, miała już dwóch starszych braci i dwie siostry. Roseline była najmłodsza. Można by było przypuszczać, że jako najmłodsza pociecha będzie rozpieszczana. Nic bardziej mylnego. Stawiano jej takie same wymagania jak reszcie rodzeństwa. Czasami miała wrażenie, że nawet większe. Kobieta nie czuła się specjalnie wyróżniana, na żadnym etapie swojego życia. Dopiero, gdy weszła w dorosłość, zaczęła poznawać świat i kształtować swoją osobowość. Początkowo wiązała swoją przyszłość z medycyną. Szybko jednak jej marzenia zostały rozwiane. Jej rodziny nie było stać na wykształcenie najmłodszej z córek. Roseline pożegnała się z marzeniami i zaczęła dorabiać w bogatych domach. Głównie sprzątała, czasami zajmowała się młodszymi dzieciakami, pilnowała imprez nastolatków, czy opiekowała się chorymi istotami. Jej życie płynęłoby tak najprawdopodobniej do dziś, gdyby nie pewna sytuacja. Dziewczyna miała wtedy około 45 lat. Sprzątała u zamożnych wampirów. Wiedziała, że nie jest sama w ich domu. Zwykle wolała sprzątać puste posiadłości. Nie narzekała jednak. Znała swoich pracodawców, płacili dobrze. Kobieta sprzątała, nie zdając sobie sprawy, że jest obserwowana. Pan domu obrał ją sobie na swój cel. Szybko zagadnął piękną dziewczynę, oderwał ją od pracy, na rzecz wspólnej rozmowy. Roseline była wtedy jeszcze dość nieśmiałą i nieświadomą świata kobietą. Dlatego propozycja mężczyzny, by przespała się z nim za kasę… Wydała jej się bardzo niestosowna. Leclerq długo nie wracała do tej posiadłości, by podjąć ponownie pracę, choć mężczyzna bardzo nalegał. W końcu odbyła rozmowę ze starszą siostrą i powiedziała jej wszystko o wyżej wspomnianej sytuacji. Dziewczyna zareagowała na to mniej ostro niż Roseline. Chyba to właśnie ta rozmowa wpłynęła na młodą wtedy Leclerq. Podjęła decyzję, by skorzystać z oferty mężczyzny. Tak naprawdę straciła cnotę z obcym facetem. Wcześniej nie miała czasu na związki a tym bardziej na seks. Zważywszy na to, że dobrze zapamiętała ową noc, postanowiła przystać na jego kolejną propozycję. Kilka dobrych lat sypiała z mężczyzną, pod nieobecność jego żony – dyplomatki, która często wyjeżdżała poza tereny Helu. Kobieta na jednej z takich wypraw została napadnięta i zabita przez bandziorów. To wtedy Roseline weszła w nowy etap bycia „kurtyzaną”. Jej pracodawca zaczął się z nią pokazywać publicznie, za kasę oczywiście. Nie krył przed nikim, że nie darzy żadnym uczuciem swej towarzyszki. W towarzystwie, w jakim się obracali, nie było to czymś karygodnym. Leclerq uznała więc, że nie ma nic złego w tym co robi. W chwili, gdy mężczyzna znudził się nią, ta zaczęła szukać „pracy” na własną rękę. Wkrótce zaczęła pracować w Domu Publicznym, dość dobrej klasy, nie jakimś obskurnym, dla byle jakich łajz. Jej życie toczyło się tak do czasu małego epizodu. Raz, zakochała się w swoim stałym kliencie. Wiedziała jednak, że jest to uczucie jednostronne. Została powierniczką jego tajemnic i sekretów, a było ich dość sporo. Mężczyzna odwiedzał ją dość często. Szybko się pojawił w jej życiu i równie szybko z niego zniknął. Złamał dziewczynie serce, nieświadomie, ale jednak. Po tym dziewczyna nieco się przekwalifikowała i otwarcie zaczęła ogłaszać swoje usługi, niekoniecznie obsługiwała ludzi tylko w Helu. Często zdarza się jej podróżować i w inne rejony. Dorobiła się dość ciekawej sumki. Została jednak nieco odepchnięta przez rodzinę, która nie całkiem akceptuje jej zawód. Nie mogą zrozumieć, że w większości jej usługi to rozmowy i pokazywanie się z klientami, seks jest mniej ważny.

- Uzależniona od perfum, zawsze ma przy sobie choć jeden flakonik.
- Seks i picie krwi? Nie ma sprawy. Nawet z niej samej.
- Nosi zarówno eleganckie suknie jak i skórzane spodnie.
- Często podróżuje między terenami różnych ras.
- Jeśli klient jest bardzo odrażający - odmawia mu jakiejkolwiek usługi.
- Trzyma się z dala od religii i polityki.
- Jedyna broń jaką umie się posłużyć, to krótki sztylet. Nie rozstaje się z nim.