Widowiskowy, kochający być w centrum uwagi, tajemniczy, szalony, zwariowany, żartowniś, towarzyski, przebojowy, dobrze wychowany, przebiegły...
Jak na rasowego kuglarza przystało to osobnik niemalże stworzony do pokazów, występów i bycia w centrum uwagi. Kocha być przed publiką i uwielbia zachwycać innych. Naturalnie wymaga to wielu specyficznych umiejętności, które posiada. Niekiedy nagina nieco prawdę, kłamie czy oszukuje, ale stara się prowadzić w miarę uczciwy biznes i pokazywać najprawdziwsze sztuczki. Mimo bycia centaurem pantery, czyli bycia dość niskim, jest niezwykle elegancki i dobrze wychowany, przez co cieszy się dużym powodzeniem i otacza się niekiedy kobietami czy nawet mężczyznami wysłuchując ich zachwytów z zadowoleniem i karmiąc swe ego.

Bardzo przystojny, choć niski jegomość będący bardzo rzadkim centaurem czarnej pantery. W przeciwieństwie do brata, jego futro jest całkowicie czarne i bez łatek. Ma niezwykle bladą cerę, ale czarne oczy, włosy i uszy. Maluje sobie nawet oczy na czarno by dodać im tajemniczości, jest to jego makijaż sceniczny, ale i używany na co dzień. Długie włosy nosi rozpuszczone, bądź związuje w kitkę lub warkocz. Na ogonie ma złotą bransoletę, taką samą, jaką ma brat. Ubiera niekiedy bluzy z bufiastymi rękawami i inne eleganckie ciuszki, jak przystało na szanującego się kuglarza, marzącego o własnym biznesie.

Noc była młoda, choć długa jak kłoda… Nie, nie będziemy opowiadać tej historii wierszem, ale fajnie było obejrzeć wasze miny drodzy czytelnicy. Otóż nie. Ta historia chociaż dość egzotyczna i niezwykła, rymowana nie będzie! A teraz usiądźcie wygodnie i raczcie posłuchać tej opowieści.
Jest ona o pewnym czarującym i uzdolnionym centaurze. Zacznijmy, jednak od początku. Pewnej pięknej i gwieździstej nocy, spotkała się para centaurów. Nie były one zwykłe. Jeden był centaurem czarnej pantery, a druga, była centaurką zwykłej pantery. Zakochani byli w sobie bez opamiętania, jednak rodzice dziewczyny nie chcieli, aby wyszła za taką czarną owcę. Ów centaurka pochodziła z bogatego i szlacheckiego rodu, a centaur? Był prostym i biednym myśliwym, który na życie zarabiał ciężką pracą, od której nie stronił. Właśnie za tą pracowitość, odwagę i męstwo, a także czułość, jaką ją obdarzał, centaurka pokochała go. Na nic się zdały rygory i zakazy. Na nic kary i biadolenie rodziny. W końcu po prostu uciekła wraz z nim. Wędrowali długo, aż do innej sfery, do Asgardu, gdzie osiedlili się w niewielkiej leśnej chatce, którą mężczyzna zbudował własnoręcznie z pomocą swej lubej. Żyli tam spokojnie, ale niestety niezbyt długo. Okazało się, że kobieta jest w ciąży i to nie byle jakiej. Urodziła jedno maleństwo, ale poród się nie skończył. Bliźniaki u centaurów bywają problematyczne… zwłaszcza dla tak delikatnej samicy. Niestety nie przeżyła pogrzebu, a drugim, który się urodził był Ombrello. Dziecko-Pech, jak można by rzec. Zrozpaczony ojciec wrócił z dziećmi i zwłokami ukochanej do jej rodziny. Zwrócił im ich córkę, ale ci nie chcieli go widzieć… przyjęli, jednak swe wnuki – były to w końcu dzieci ich jedynej córeczki. Nie mieli ochoty by jej potomstwo wychowywało się w jakiejś norze i dorastało pod opieką „takiego typa”, jak ich tatuś. Doprowadziło to pozbawionego rodziny centaura do tak ogromnej samotności i goryczy, że pewnego dnia zginął na polowaniu rozszarpany przez dziką bestię, nie próbował się nawet bronić.
W międzyczasie bliźniaki były wychowywane na dostojnych paniczów i szlachtę, chociaż niezwykle to utrudniały. Od małego była między nimi niezwykle silna więź i chociaż to Ombre urodził się drugi, on był niczym „ten starszy” dla swojego brata, który zresztą był zawsze bardzo dzieciny, rozpuszczony i pełen energii. Z miłości do jedynej osoby, która była mu bliska Ombrello postanowił skupić uwagę dziadków na sobie… pozwolić im się „wychowywać”, aby to na nim skupiali całą tą ostrą dyscyplinę, rygory i wymogi. Dzięki temu jego bliźniak miał normalne i szczęśliwe dzieciństwo, wychowywał się luźno i bez problemów, a Ombre był często lany, krzyczano na niego i traktowano niezwykle surowo, a wszystko po to by wpoić tej „czarnej owcy” trochę rozumu i manier, aby mógł odziedziczyć rodzinny spadek.
W końcu dziadkom się zmarło i wszystko ucichło. Do tego czasu Ombre był już dość dorosły i wychowany, aby móc przejąć spadek. Zostawił bratu dom i pieniądze na naukę, a następnie odszedł… Pożegnanie było krótkie i pełne goryczy ze strony bliźniaka, który z początku nie rozumiał, czemu Ombre go zostawia. Dopiero później dotarło do niego, że widok tego domu był niczym klatka, widok tych wszystkich nauczycieli jak widok narzędzi tortur… i że Ombrello nigdy nie miał prawdziwie okazji aby robić coś co kochał. Dlatego przyjął dom i pieniądze na swą naukę i początek kariery jako jedyny spadek i pozwolił bratu odejść.
Ombrello z początku pozbył się rodowego nazwiska i przyjął nazwisko swego ojca – Chupacabra. Następnie odnalazł jego chatkę w lesie niedaleko Purgatorium. Zaczął stamtąd. Odkrył na nowo siebie i ujrzał, że lata szkoleń i cierpienie wielu rzeczy go nauczyły. Na pewnym jarmarku ujrzał jakiegoś mężczyznę rozbawiającego publikę. „Kuglarz”. Wzbudzał śmiech, dostawał oklaski i pieniądze… a co najważniejsze to czynił niezwykłe cuda. Stąd wzięło się marzenia Ombrello i jego cel. Stworzyć sobie nową rodzinę… znaleźć innych takich jak on lub pokrzywdzonych przez los… znaleźć tych, którzy mieli różne talenty i mogli je przerobić na widowiska. Stworzyć prawdziwą sztukę i widowisko… stworzyć „cyrk” i to nie byle jaki. Pieniądze i zapał już miał, a i pomysłów nie brakowało. Teraz musiał tylko znaleźć sobie ekipę. Z jego charyzmą i zdolnościami nie powinno to jednak stanowić wielkiego problemu.

- Od kilku już lat planuje i odkłada pieniądze na założenie własnej trupy kuglarzy - cyrku
- Lubi palić.. kocimiętkę
- Pija.. nie alkohol tylko mleko i to najlepiej świeże, prosto od krowy lub innego zwierza
- Uwielbia surowe mięso
- Jest bardzo niski i zwinny, a przez to szybki i łatwo go nie zauważyć
- Jego przednie łapy często służą mu jako "druga para rąk" i nauczył się unosić je w górze i stać tylko na tylnych łapach, przez co jest wyższy
- Ma rudego kota imieniem Roco
- Jego dziadek był Arcyksięciem Centaurów