Szła sobie spokojnie, nie wierząc przecież, że zostanie przez kogokolwiek zaczepiona. Nawet jeśli i byłaby w kłopotach to była na tyle pewna swoich umiejętności, by poradzić sobie z byle rzezimieszkami, którzy czasami mogli się tu szwendać. Fakt faktem, okolica nie była najlepsza, ale z pewnością było trochę bezpieczniej za dnia niż nocą. Nadzieje Leliany zgasły, kiedy zatrzymał ją strażnik. Nie miała w sumie podstaw, by się go obawiać. On tego nie wiedział, ale oboje na swój sposób służyli koronie. Z tą różnicą, że ona nie mogła zdradzać szczegółów swojego wkładu. Przyjrzała mu się trochę i choć zdecydowanie różnił się od przeciętnego człowieka to Leliana spokojnie zmierzyła go od głowy do stóp.
- Dzień dobry. Tak, wszystko w porządku. Akurat byłam w drodze na targowisko, by zakupić to i owo. Jedzenie, bo jednak człowiek musi coś jeść, czyż nie tak? - stwierdziła, po chwili wysłuchując jego dalszej wypowiedzi o tym, jakoby nie powinna tędy chodzić dla własnego bezpieczeństwa. Może miał w tym trochę racji. Dzisiaj wyjątkowo poszła na skróty, by nadrobić trochę czasu. Pomijając to, że była pewna swoich sił, nie były jej chyba potrzebne niedogodności.
- Wiem, wiem... straciłam dzisiaj czas i chciałam go nadrobić idąc na skróty. Pomyślałam sobie "za dnia na pewno będzie bezpieczniej" - stwierdziła uśmiechając się przy tym lekko, jakby czuła się głupio przez swoją naiwność. Prawda była oczywiście troszkę inna, ale z drugiej strony nie zamierzała zdradzać każdemu po kolei, że jest szpiegiem i potrafi o siebie zadbać. Siły wywiadowcze pilnowały, by nie zatrudniano "plotkarzy".
- Co pan w takim razie sugeruje? Mam zawrócić? - zapytała się, bo jednak główkowała teraz nad tym trochę. Akurat w tym przypadku nie miała żadnych ukrytych motywów. Naprawdę był to jej czas wolny i martwiła się trochę, że nie zdąży nim handlarze zaczną się zwijać, a jednak musiała co nieco kupić, by starczyło jej zapasów w domu na jakiś czas. Wokół przechadzali się różni ludzie, więc będąc skupioną na strażniku, chwilo nie zwróciła uwagi na osobnika przysłuchującego się ich rozmowie.

The member 'Cienie' has done the following action : Rzut Kostką

---

'Mini-Powodzenie k6' :

Skinął kilka razy głową słuchając wypowiedzi kobiety.
- Spokojnie, nie ma takiej potrzeby. Odprowadzę panią... - urwał widząc ruch.
I nie chodziło tu o jakiegoś szlachetnego (Rodian), tylko o Cień, który począł się tworzyć. Słyszał, że w miastach też się niekiedy pojawiają.
- Proszę stąd uciekać... albo najlepiej schować się za mną. Nie wiemy czy w pobliżu nie powstał kolejny - zareagował szybko mówiąc nie tylko do Leliany, ale i do szlachetnego.
Nie zamierzał czekać, aż Cień zmaterializuje się do końca i zaatakuje. Chwycił swój miecz prawą ręką, typowe wyposażenie strażnika - i wykonał solidny zamach wymierzając Cienowi potężny atak.
Gdyby miał taką opcję, to użyłby swojej prawej dłoni - miecz przekładając zwinnie do lewej dłoni - i wykonał swą cyber-ręką ogłuszający cios, chcąc wdusić obrzydlistwo w ziemię.
Cały czas swym cyber-okiem skanował i obserwował, by być gotów na ewentualne sparowanie ataku mieczem bądź cyber-ręką, albo wykonanie odskoku, gdyby Cień coś planował, a on by to zauważył.
Wszystko to robił w ciszy i z niezwykłym spokojem oraz opanowaniem.

Po kilku zręcznie zapisanych wersach Rodian uspokoił się, po czym obrócił się spowrotem w kierunku rozmawiających ludzkich obywateli. Zmierzył Mirage'a podejrzliwym spojrzeniem. "Cyborg, będący strażnikiem miejskim" - Rodianowi wydawało się to bardzo sprzeczne. Poczucie tej dysharmonii potęgował styl wypowiedzi strażnika, który był spokojny i wyrafinowany. Szlachetny nie oczekiwał kolejnej niespodzianki, w tak krótkim odstępie czasu.
- Uciekać ?... kolejny ?... - powiedział pod nosem.
Nie zamierzał przegapić takiego interesującego zjawiska, ani chować się za mechanicznym człowiekiem niczym przestraszone dziecko. Ugiął lekko kolana, chwycił rękojeść swojego rapiera pod płaszczem i stał tak w gotowości, rozglądając się i dokładnie analizując sytuację.

Leliana wyczekiwała z cierpliwością na odpowiedź strażnika i nawet humor zaczął się jej poprawiać, kiedy zadeklarował chęci odeskortowania na targ. Nie sądziła, by było to konieczne, lecz alternatywą było zawrócenie, bo wątpiła, aby strażnik się od niej odczepił. Wtedy też dostrzegła jak Mojito zaczął intensywnie spoglądać w innym kierunku. Rudowłosa odwróciła się w tamta stronę, by z niepokojem dostrzec Cień. Słyszała o nich pogłoski, ale żeby zobaczyć takiego na własne oczy to zupełnie inne doświadczenie. Leliana sięgnęła pod swoją odzież i zza pazuchy wyciągnęła dotąd skrywany sztylet. Znacznie lepiej czułaby się ze swoim łukiem, lecz ten zostawiła u siebie.  Widząc jak strażnik próbował rozprawić się z formującym się Cieniem, postanowiła się zbliżyć na odległość około dwóch metrów do szlachetnego. Mogła uciec i pewno nikt by jej za to nie winił, lecz nie należała do osób, które uciekały w obliczu niebezpieczeństwa. Chyba, że była taka konieczność. Dziewczyna była pod tym względem pragmatyczna. Na co dzień preferowała działanie solo, lecz w obecnej chwili uznała, że bezpieczniej będzie w grupie. Tak więc przyjęła odpowiednią pozycję, uginając przy tym lekko swoje kolana, po czym rozejrzała się dokładnie po okolicy. Miała nadzieję, że strażnik Mojito da sobie radę z pojedynczym przeciwnikiem, choć była w razie czego gotowa ruszyć mu z pomocą. Nie wiedziała, czy jej sztylet byłby w tym wszystkim coś wart. Najbardziej w tej chwili uważała na wypadek scenariusza, według którego w okolicy miałby się pojawić kolejny Cień. Przez cały ten czas milczała, gdyż preferowała ocenić sytuację i mieć się na baczności.

The member 'Cienie' has done the following action : Rzut Kostką

---

'Mini-Powodzenie k6' :

(Zmieniajcie sobie może kolejność? Nie musicie trzymać się kolejności, zwłaszcza jak czekacie na kogoś kogo walnęło o ścianę xD
Rodian - pamiętaj o swym ograniczeniu)

(nie trzeba, już jestem, też tak myślałem, że odpiszą, ale nie to nie xD)

Gruchnął aż miło... nawet chyba mu w uchu jednym zadzwoniło odrobinę. Szybko jednak zaczął się zbierać. Dobrze, że stwór póki co się na nim skupiał. Mirage skrzywił sie. Grymas zaciekłości wypełzł na jego twarz. Nie wiedział, co ta dwójka sobie myślała, ale to walka na śmierć i życie...
- Uciekajcie stąd - krzyknął analizując szybko sytuację.
Gdyby były inne Cienie to raczej już by tu były. Jeśli nie będzie musiał ich bronić to będzie mu łatwiej, a po za tym może zdobędą posiłki. Był tylko strażnikiem, nie cudotwórcą. To gwardzistów i rycerzy szkolono do większych czynów. On mógł tylko rzucić własne życie na szalę.
Postanowił odepchnąć się od ściany by dodać sobie pędu i impetem wpaść na Cień by go powalić, a gdyby tego dokonał, spróbowałby ponownie przywalić pięścią w cień. Jeśli zaś nie, to próbowałby zachować równowagę po nieudanej szarży i ciąć mieczem.

Rodian zwykle preferował dokładnie analizować sytuację, zanim wykona swój ruch, często też decydował się w ogóle nie ingerować w różnego rodzaju sytuacje, gdy nie widział w tym własnego interesu. Powodów aby zachować wręcz przesadną ostrożność było wiele, chociażby fakt że ta okolica była kompletnie młodzieńcowi nie znana oraz pierwszy raz miał doczynienia z cieniem. Było jednak inaczej, może w innych okolicznościach Rodian dalej zachowałby spokój i podjął bardziej racjonalną decyzję, lecz nagle poczuł coś duszącego w swojej klatce piersiowej, a rozszerzający się przed nim cień, stał się przez chwilę obrazem jego najgorszych koszmarów. Jego ręce, nogi zaczęły się trząść, a jego oczy nie mogły oderwać się od tego mrocznego pejzażu. Trwało to krótką chwilę, gdyż jedynym obiektem, w pewnym sensie ratunkiem, ale również ucieczką dla wzroku Rodiana, był Mirage - jego widok sprawił, iż Szlachetny doświadczył nagłego przypływu złości, jego strach, smutek i wszelkie obawy w ułamku sekundy przeobraziły się w gniew. Gdy już miał upaść na kolana, zacisnął zęby i momentalnie wystartował w kierunku strażnika i wielkiej czarnej kreatury.
- UCIEKAĆ!? Ty cholerny blaszaku, mimo swojej głupoty nawet nie potrafisz niczego obronić! - Wywrzeszczał pędząc niczym strzała.
"Bezużyteczne śmiecie techniki, niech już lepiej zejdzie mi z drogi i zdechnie, bo sam sprawia większe zagrożenie niż cokolwiek w tym brudnym mieście". Gdy cyborg był już przy Cieniu, Rodian wykonał szybki doskok z pirułetem, aby następnie w szale wykonać nawałnice szybkich cięć swoim rapierem, nie dbając przy tym czy Mojito również oberwie.

The member 'Cienie' has done the following action : Rzut Kostką

---

#1 'Mini-Powodzenie k6' :


--------------------------------

#2 'Mini-Powodzenie k6' :

Zachowanie szlachetnego nie tylko było karygodne, ale i pogwałcało prawo poniekąd, gdyż niemal zaatakował właśnie Strażnika Miejskiego. Mirage surowo pilnował przestrzegania prawa i gdyby nie Cień to zapewne robiłby wszystko aby powstrzymać Rodiana i postawić przed sądem.
No ale Cień. Plusem było, że gdyby stwór go ugryzł to mechaniczna ręka nie jest jakoś specjalnie wrażliwa i po prostu musiałby ją naprawić, ale to nie znaczy, że chciał dać Cieniowi taką okazję.
Postanowił spróbować obronić się kolejnym atakiem - szybkim zabraniem ręki i ponownym przywaleniem w stwora ogłuszającym atakiem.

Rodian widząc cieniste szpony zmierzające w jego stronę postanowił odskoczyć na pewien dystans, aby uniknąć ciosu, a następnie rzucić jednym ze swoich sztyletów w "twarz" cienia. Młodzieniec ufał swojej wytrenowanej zręczności oraz zwinności.

The member 'Cienie' has done the following action : Rzut Kostką

---

#1 'Mini-Powodzenie k6' :


--------------------------------

#2 'Mini-Powodzenie k6' :

Bycie cyborgiem ma ten plus, że nie krzyczysz z bólu i nie płaszczesz za mechaniczną kończyną. Dlatego jest idealnym strażnikiem - można go rozwalać, a on się tym nie przejmuje... dzielnie dąży do samozniszczenia, możnaby uznać.
Aby uwolnić się od szczęk cienia postanowił po prostu pozbyć się ręki, "odpinając" ją i zostawiając w paszczy Cenia, by drugą móc chwycić miecz i próbując korzystać z momentu, że ten trzyma pysk zaciśnięty na jego kończynie, wbić mu ostrze w głowę potężnym zamachem.

Po nieudanym rzucie, Rodian dostrzegł jak bardzo jego dłoń drży, a jego emocje siegają zenitu, przez co nie jest w stanie precyzyjnie kontrolować swoich ruchów. Postanowił wykorzystać chwilę, znajdując się w pewnym dystansie od cienia, wypił flakonik naparu uspokajającego. Szlachetnemu nie przeszkadzał widok cyborga, który dostaje bęcki, a wręcz przeciwnie - satysfakcjonował. Po wchłonięciu napoju Rodian ponownie spróbował rzucić sztyletem, w pełnym skupieniu i precyzji.