Aparycja
Zanim zobaczysz Księżną, słyszysz stukanie koralików, ciche dzwonienie, brzdęk i szelest. Rzuca się w oczy pełna drobnych detali suknia, ukrywająca wdzięki wysokiej kobiety, dodając jej jeszcze więcej posągowej wyższości; niczym kolumna stała między tłumem, w ubraniu zakrywającym ją niemal doszczętnie. Tak się zwykle nosiła, ubranie pełne warstw, detali, haftów i futra. Ten, kogo nie było stać na jej wynajęcie, nie wiedział nawet jakiej jest rasy, bo jej spiczaste uszy zawsze pozostawały zasłonięte. Ciemne włosy, sięgające pasa, spinała dokładnie i ukrywała pod czepcem z welonem, czasami na balach szlachty odkrywała lśniące pukle, lecz raczej rzadko. Na tle wielobarwnych materiałów jej stroju, odkreśla się wyraźnie blada twarz: blada cera, ciemne łuki brwi i brązowe oczy. Policzki są nieco pyzate, dodając pewnej niewinności dziecięcej jej wizerunkowi, podobnie zresztą jak lekko zadarty nos. Tchnęło od niej świeżością, a w krokach tkwiła zwinność. Mało kto posądziłby ją o długie życie, za to wszyscy wiedzieli, że jest kurtyzaną. Zresztą, sama zawsze się upewniała, że każdy to wiedział. Towaru nie należy okazywać tym, którzy nie zapłacą.

Historia
WPISZ MIN. 7 ZDAŃ ZŁOŻONYCH, CHYBA ŻE WYBRANA KASTA WYMAGA WIĘCEJ