Kora w swych wędrówkach odwiedziła stoisko handlowe Saskii. Nie bardzo wiedziała po co ale uznała, że sobie czegoś poszuka. Przeglądała przedmioty i stworzenia, aż nagle...
- Co to takiego? Ile kosztuje? - pokazała na młodego nargacugę.
Hamlet widząc zainteresowanie jakimś stworzeniem, sam również podszedł bliżej.

Przysunęła się bliżej i spojrzała na wskazany okaz. Uśmiechnęła się z zadowoleniem.
- Nooo ma pani dobry gust. To młode nargacugi! Wyrastają na solidne bydlaki, ale to jest młode i jest szansa je dobrze wychować. Niewiele jeszcze wiadomo o tym gatunku. To niezwykłe stworzenie... co pani powie na 6 monet - spojrzała mrużąc ślepia na ptasią maskę.
Głos zawiesiła. Była otwarta na targowanie się w razie konieczności.

Kora przechyliła głowę i zastanawiała się przez sekundę. Pokiwała powoli głową patrząc w inną stronę.
- Dobrze Babciu, powiem - powiedziała, po czym zwróciła dziób w stronę Saskii.
- A może 4 monety? I dam pogłaskać Hamleta! - Pokazała na hienę, jakby ta była jakimś niezwykłym okazem.
Sam Hamlet niestety chyba nie bardzo ogarniał, że ma się zaprezentować, bo obgryzał sobie łapę.

Shader akurat wracał od jednego ze swoich stałych klientów, który uwielbiał królicze mięso, kiedy przechodząc obok kolejnych handlarzy jeden z nich przykuł jego uwagę. Kobieta, chimera, przy której stanowisku ktoś akurat stał posiadała na sprzedaż coś, co planował kupić już od pewnego czasu, ale zawsze coś go goniło i było mu nie po drodze.
Podszedł do stoiska Saski i skinął jej głową na powitanie. Kiedy osoba z ptasią maską się targowała, Zwierzar przyjrzał się osiołkowi. Próbował stwierdzić czy ten tutaj osobnik był warty uwagi. W końcu wskazał na niego palcem.
- Ile chcesz za tego tutaj?

Miała dobry humor, nie wspominając o tym, że dopiero zaczęła sprzedaż i nie chciała wyjść na sknerę. Dlatego uśmiechnęła się promiennie.
- 4 monety i głaskanie brzmi fair - powiedziała do dziwnej, niskiej osóbki z ptasim dzióbkiem. Wyciągnęła też dłoń by pogłaskać hienę, jeśli ta na to pozwoliła - jeśli nie, dała jej spokój. Niemniej zwierzątko w klatce podała Korze i wyciągnęła dłoń by odebrać monety.
Spojrzała też na mężczyznę. Wyglądał jak jakiś najemnik lub łowca. Ciekawe po co mu osiołek? No i był bardzo przystojny. Uśmiechnęła się pokazując kły.
- Osiołek za 3 monety, ale mogłabym zjechać w sumie do 2 monet dla ciebie przystojniaku, jeśli też mi coś zaoferujesz - mrugnęła do Shadera kokieteryjnie.

Klapnęła radośnie w dłonie i natychmiast zapłaciła 4 monety. Hamlet dałsię pogłaskać miłej pani, która zaś podała Korze klatkę z nargacuką. Malec był uroczy.
- Cudownie... Kayka, przymocujemy ci klateczkę - Kora podeszła do osiołka swojego i przymocowała jej klatkę przy jukach.
Stworzenie miało sporo toreb i bagaży, ale sama Kora na nim nie jeździła.
- Do widzenia pani wąż! - Pomachała jej ręką i trzymając za lejce poszła dalej.
- Ten osobnik płci męskiej pachnie podobnie jak tamta panterza kobitka z Metropolis, prawda? - Zagadnęła Babcię, czyli znów odezwała się do pustej przestrzeni.
I zniknęła w tłumie...

z/t

Shader przekrzywił głowę słysząc to, jak kobieta się do niego odezwała. Od razu odpowiedział uśmiechem i pochylił się w jej stronę, opierając się łokciem o blat, na którym wystawiła rzeczy. Kiedy Kora wspomniała coś o kobiecie-panterze tylko zerknął na nią przez ramię, by szybko skupić się na handlarce. Najmniejszy przejaw ignorowania jej mógł zostać źle odebrany, a Zwierzar z całą pewnością nie chciał zaleźć za skórę komuś, kto miał towar, który go interesował. Wyciągając rękę w jej stronę, zaczesał ciemny kosmyk za kobiece ucho. Istniało ryzyko, że zaraz mu tą głupią łapę odrąbie, broni miała sporo, no ale.. skoro zaczęła!
- A co takiego mogłoby zainteresować kobietę twojego pokroju? - jeśli zaś nie zrobiła nic, co mogłoby go zaniepokoić nie cofnął dłoni, zamiast tego opuszkami palców przesuwając wzdłuż żuchwy Chimery.

Ptasie dziewczę było doprawdy urocze, ale większą część uwagi Saskii pochłonął Shader, który widać nie był płochliwym klientem. Większość reagowała na jej zaczepne i wyzywające propozycje ucieczką. Zero frajdy. A tu proszę, proszę. Może szansa na zyskanie wiernego klienta? Zawsze chciała mieć stałych klientów u łowców i innych siłaczy, bo mogłaby mieć z tego korzyści. No i miałaby na kogo się powołać, gdyby ktoś chciał jej rozróbę jakąś robić.
- Zależy, co taki silny mężczyzna twojego pokroju może chcieć zaoferować - powiedziała i na moment ukazał się jej rozwidlony język.

Zamyslił się, kiedy postanowiła nie mówić wprost o tym, co by mogło ją zadowolić do takiego stopnia, że opuściłaby mu z sceny. Analizował swoje rzeczy, które targał ze sobą, ale nic nie wydawało mu się godne uwagi. Większość rzeczy, których używał nosiły na sobie wyraźne ślady tego, że ktoś na okrągło się nimi posługiwał. Pogładził jeszcze jej skórę nim w końcu cofnął dłoń i pogładził się po brodzie.
- Nakieruj mnie skarbeńku. Jestem w stanie zrobić wiele. Dokupiłbym jeszcze ten łuk - wskazał za krótki łuk nieopodal. - Jest coś co mógłbym dla ciebie załatwić?

O proszę. Chciał łuk! Czyli miała na oku odpowiedniego klienta. Uśmiechnęła się rozkosznie i oparła na ladzie patrząc wprost na Shadera.
- Łuk mogę dorzucić za monetę do osiołka za dwie, ale nie bedzie to dla mnie wielki interes... Więc hmmm może powiedzmy... liczę na zyskanie wiernego klienta i może kogoś kto... pomyślmy - jej dłonie miały długie, pięknie spiłowane paznokcie, którymi teraz zataczała po drewnianej ladzie kółka.
- Przyniesie mi czasem jakieś stworzenia lub przedmioty, które mogłyby mnie zainteresować... Bo słonko, ja handluję wszystkim, nie ma towaru, którego nie sprzedam - mrugnęła do niego i uśmiechnęła szeroko.

Zastanowił się śledząc ruchy jej dłoni. W końcu skinął głową.
- Dobrze. Będę polować dla ciebie na rzadkie stworzenia, takie jak tamto, które sprzedałaś osobie z ptasią maską - zgodził się prostując się w końcu by przebiec wzrokiem po jej towarach i przekonać się, że faktycznie nie skupiała się na niczym konkretnym. - I znosić rzeczy, które nie będą mi potrzebne. Dodatkowo opowiem o tobie kilka dobrych słów w moim królestwie i w trakcie wędrówek. Zawsze tutaj stoisz czy wędrujesz? - dopytał woląc oszczędzić sobie niespodzianki na przyszłość.
- Masz jeszcze coś, dzięki czemu mógłbym schwytać stworzenia nie wyrządzając im większej krzywdy?

Odepchnęłą się od lady i podpełzła do jakiejś skrzyni, z której wyjęła worek, walnęła nim na ladę. W środku widać bylo line z ciężarkami.
- Pułapka... siatka ze sznura. Nie na każde stworzenie, ale to jedyna pułapka, która nie uszkadza w najmniejszy sposób - powiedziała opierając dłonie na biodrach... tych wężowych.
Uśmiechnęła się także przy tym z zadowoleniem. No to ma już jednego klienta, którego będzie miała na oku.

Pantera cofnęła nim mimowolnie o krok, kiedy zarzuciła ciężką pułapką na stół. Zaraz jednak wyciągnął się do przodu, jak zaintrygowane koty mają w zwyczaju, oglądając uważnie zaprezentowaną rzecz. Mruknął coś pod nosem unosząc błękit na twarz Chimery.
- Ile za to wszystko? - zapytał, wskazując osła, łuk i pułapkę.

Przechyliła głowę w bok i uśmiechając się walnęła - subtelnie - łuk i pułapkę na ladę, po czym kiwnęła też głową na osiołka.
- Razem 4 monety i uścisk dłoni na przypieczętowanie naszej "umowy" - powiedziała sycząc nieco dłużej "s" w słowie "naszej".
Uśmiech zadowolenia nie schodził z jej ust. Nie zawsze się dobrze zarobi, ale czasem ubije się interes.

Shader nie miał oporów w tym, aby sięgnąć po kobiecą rękę i ją złapać. Ba, zrobił coś więcej. Pochylił się i niczym dżentelmen, którym nie był nawet w najmniejszym stopniu, musnął jej dłoń wargami, jakby faktycznie widział w niej damę, która zasłużyła bardziej na takie przypieczętowanie umowy niżeli męskie uściśnięcie dłoni. Uśmiechnął się przy tym kącikami warg i uniósł spojrzenie na twarz kobiety samemu powoli się prostując i rozluźniając uścisk, by pozwolić jej zabrać rękę.
- Nie pożałujesz tej współpracy - zapewnił ją sięgając po sakiewkę, z której wyciągnął cztery monety, które następne podał kobiecie. Już miał zacząć zbierać przedmioty, kiedy nagle znieruchomiał, nim w ogóle zrobił jakikolwiek gest ku temu. - Nie przedstawiłaś mi się, a jeżeli mam cię polecać, muszę wiedzieć kogo. Ja jestem Shader - no tak. Taka trochę gafa, czyż nie?

Gest Shadera nie tyle ją zaskoczył, co raczej zadowolił. Zmrużyła oczęta niczym zadowolony drapieżnik, który właśnie najadł się do syta i zasyczała lekko, spokojnie. Nie skomentowała kwesti pożałowania - nie zamierzała nigdy żałować... Kilka osób ją kiedyś oszukało - i to oni żałowali, nie ona.
- Cóż Shaderze... Jestem jedyną wężową handlarką... Kaln Naga raczej nie zajmuje się handlem. A jeśli chodzi o moje imię - wskazała nieco kokieteryjnie palcem w górę na szyld "Stoisko Handlowe Saskii". Nazwa nie musiała być chwytliwa, gdy sprzedawczyni rzucała się w oczy, prawda?
- Tak, więc jestem Saskia N'ga - przedstawiła się po tym przedłużając każde "s".

Nie wydawał się zakłopotany tym, że zadał pytanie o jej imię, kiedy te było wypisane tuż nad jego głową. Przechadzając się po ulicach bardziej skupił się na stoiskach a nie na tym, jaką nazwę nosiły. Zamiast się spłoszyć, uśmiechnął się tylko szerzej słysząc syczenie. Pantera pod skórą poruszyła się niespokojnie - bo jaki kot był obojętny, kiedy miał obok siebie podobnego gada?
- Zatem do zobaczenia, Saskia. Mam nadzieję, że już wkrótce znajdę dla ciebie coś interesującego - skinął jeszcze głową i puścił jej oczko, nim ostatecznie się odwrócił, by odejść.

zt