Aparycja
Rodian jest Szlachetnym o dość szczupłej sylwetce, długich ramionach i zgrabnych nogach. Posiada długie, ciemne włosy charakteryzujące się lekkim granatowym odcieniem, które uzupełniają jego niebieskie oczy. Czasami włosy Rodiana odkrywają jego lekko spiczaste uszy, a raczej ucho, gdyż bardziej spostrzegawczy dostrzeże różnicę, iż lewe jest nienaturalnie krótsze oraz odrobinę zniekształcone. Bohater ubiera się schludnie, przeważnie w mrocznych barwach. Preferuje lekki pancerz, na przykład skórzany, zmodyfikowany w jego ulubionych barwach, lubi również wszelakie pasy i dodatki pomagające przechowywać jego asortyment. Dodatkowo Rodiana oplata przeważnie czarna szata z kapturem, za którą prezentuje się wcześniej opisany pancerz, ubiór, a także chuda pochwa, w której spoczywa jego ukochany rapier. Styl wyglądu i ubioru Rodiana sprawia wrażenie ułożonej elegancji, która kontrastuje z jego fryzurą, prezentującą artystyczny nieład.

Historia
Rodian urodził się na przedmieściach Gondolinu, a jego ojciec jak i matka wywodzili się z kasty mieszczaństwa. Tata Rodiana - Gelbert Gremory, zawsze pragnął odrywać nowe rzeczy, zgłębiać nieodkryte tajniki wiedzy, marzył, aby zostać naukowcem, jednak posiadana przez niego reputacja i umiejętności nie pozwalały mu realizować się tych ambicji jako zawód. Gelbert był skrybą, i to bardzo zapracowanym, uwielbiał nocami uczyć się, jednocześnie spisując księgi, przez co Rodian często czuł niedosyt uwagi ojca i szukał u niego atencji, dlatego często przychodził do gabinetu skryby i również się uczył. Rodian szybko nauczył się pisać i czytać, początkowo książki go nudziły, jednak z czasem zyskanie w oczach ojca nie było już jego jedyną motywacją aby po nie sięgać. Książki i zawarta w nich wiedza i historie, były dla Rodiana natchnieniem, które dodawało mu iskier do życia, często marzył o podróżach i przygodach, czytając o poszczególnych miejscach na świecie. Mama Rodiana zajmowała się handlowaniem ziołami i innymi alchemicznymi składnikami, posiadała podstawową wiedzę w tych dziedzinach, nie miała ambicji aby jej rozwijać, wolała poświęcać więcej czasu Rodianowi. Rodian uczęszczał do szkoły o profilu alchemicznym, podobało mu się to, lecz często olewał wymagany materiał na dany tydzień i wolał rozszerzać swoją wiedzę w gabinecie ojca według własnego kaprysu. Bohater jako dziecko, był bardzo otwarty, pozytywnie nastawiony do nowych znajomości i życia towarzyskiego, aczkolwiek już jako młodzieniec stał się bardziej zamknięty w sobie - przyjaciół zastąpiły mu książki, było to spowodowane pośrednio ambicjami, ale również pewnej nieszczęśliwej, pierwszej miłości - Rodian miał się udać na Święto nauk w towarzystwie urodziwej Adrianny, jednak został wystawiony, a później dotknięty niesmacznym widokiem wspomnianej dziewczyny pogrążonej w czułości z jego najlepszym przyjacielem. Od tamtej pory Rodian tłumił w sobie wszelkie uczucia do płci przeciwnej i wręcz narzucał sobie drogę nauki. Pewnego dnia ojciec Rodiana wyruszył z ekspedycją naukową w stronę Udgardu, jako asystent i kronikarz. Syn poczuł dumę, i obiecał sobie, że pewnego dnia, również wyruszy w świat, aby go zbadać, interesowała go magia kryształów, ich struktura, historia, rola istnienia i wszystko inne związane z tą dziedziną, nie rozumiał fenomenu technologii, postępu ludzi, z którą wkrótce było mu dane się spotkać. Wyruszył wraz z matką, do okolicznego lasu w którym spotkali grupkę ludzi, którzy zaprosili ich do wspólnej strawy przy ognisku. Rodian był uparty aby przyjąć zaproszenie, gdyż pragnął podyskutować z pewnym Rdzennym, który na swoje usługi posiadał interesującego cyborga. Następnego ranka przelała się krew, gdy cyborg oszalał i postanowił zabić wszystkich w zasięgu wzroku. Bohatera obudził deszcz krwi z matki, która usiłowała go ochronić, a jego ciało ogarnął paraliż, który często towarzyszył mu, gdy wstawał o poranku po tej okropnej tragedii. Rodian przeżył dzięki podróżnemu szermierzowi, który stał się jego nauczycielem. W wieku 24 lat Rodian stał się sierotą, przez skutki wielkiego wybuchu. Od tamtej pory, codziennie przysięgał sobie, gdy ogarniał go paraliż każdego ranka, gdy jego rapier ciął wiatr na treningach, gdy krztusił się kurzem starych ksiąg - "Wyruszę, odkryję i pogrąże w zapomnieniu wszelki mrok, który wstąpił na ten świat". Teraz Rodian podróżuje po szlakach, handlując roślinnością oraz miksturami, które uda mu się zebrać lub stworzyć.