Aparycja
Belial jest wysokiego wzrostu mężczyzną, mierzy 182 cm przy wadze 82 kg. Jest właścicielem dobrze zbudowanego ciała, z widocznym zarysem mięśni, co oczywiście zawdzięcza treningom. Na prawym ramieniu ma tatuaż, który symbolizuje rodu Vi Reichs. Barczyste ramiona, przykuwają uwagę niejednej przedstawicielki płci przeciwnej. Jego uroda jest nietypowa, cera jest w odcieniu porcelanowym, a oczy koloru brązowego, które, kiedy staje się zły, lub objawia się w nim jakiekolwiek negatywne uczucie, zmieniają kolor na czerwone z ognikiem, podkreślają bardziej wyostrzone rysy twarzy. Uśmiech rzadko rozświetla jego oblicze, jednak gdy już do tego dojdzie, w jego policzkach pojawiają się delikatne dołeczki. Ten przystojny mężczyzna odziedziczył urodę po swoim ojcu. A czarne, błyszczące włosy zawdzięcza swojej matce. Na jego dłoniach próżno szukać rysów przepracowania.

Historia
Urodził się jako pierwszy z rodzeństwo w rodzie Vi Reichs w posiadłości. Wywodzi się z arystokratycznej rodziny. Jest z linii Władcy Demonów. Od strony Ojca, który jest dyplomatą. Posiada trójkę rodzeństwa jednego brata i najmłodszą przyrodnią siostrę w rodzinie. Jako najstarszy odziedziczył urodę po ojcu, która z biegiem czasu były widoczne rysy. Można rzec, że jest łudząco podobny do taty, przez co był oczkiem w głowie. A błyszczące włosy odziedziczył po swojej matce. W dzieciństwie był wychowany w kochającej rodzinie. Pewnego dnia dowiedział się o absurdalnej zdradzie ojca z jakąś kochanką, która mu najwidoczniej porzuciła jajko na wychowanie. Atmosfera była dość napięta, z tego powodu  na wieść o nieślubnym dziecku swojego męża. Jednakże po kilku godzinnej dyskusji, zgodziła się, że zaopiekuje bękartem. Od momentu minęło, dużo czasu jak młoda dorastała, po wykluciu się z jajka. Ojciec prosił swoją żonę nad opiekę córki, która nie chętnie to robiła. Azazel w wieku 16 lat był, świadkiem jak matka zaczynała, wyżywać się na jego najmłodszej siostrze. Widział bardzo dobrze tę sytuację, jak ją biła kijem drewnianym po plecach, a Belial przybiegł, w odpowiednim momencie chroniąc, swoim ciałem swoją siostrę obrywając mocno kijem w plecy. W tamtym momencie krzyknął, głośno aż usłyszał to ojciec, który przechodził po ogrodzie. Natychmiast zabrali dwójkę, młodego i jego siostrę do komnaty opatrując ich rany po tamtym incydencie. Miał bardzo dużo szczęścia, że nie miał głębokiej rany, która zawsze kończyła blizną. Gdy młodzieniec zrozumiał, że matka nie toleruje, dziewczyny w rodzinie z powodu zdrady postanowił, ją chronić za wszelką cenę.Od tamtej pory młodzieniec trenował u swojego nauczyciela władaniem, mieczem w każdym wolnym czasie, jaki posiadał w swoim życiu. Po kilku godzinach treningu spotkał ojca, który szykował się, na wyjazd jako dyplomata poprosił, swojego najstarszego syna Azazela, żeby zaopiekował się swoją siostrą. Młodzieniec zgodził się, obiecując mu to ojcu. Doskonale wiedział, do czego matka jest zdolna w kierunku przyrodniej siostry. W posiadłości mało kiedy spotyka swojego młodszego brata, który długo przebywa poza posiadłością. Niestety mało kiedy rozmawiają o rodzinie czy przebywają przy wspólnym stole. Nie spodobało mu się to, że izoluje od rodziny. A zawsze uważał się za oczko w głowie matki, co Belialowi nie przeszkadzało w ogóle. Bracia za sobą nie przepadali, tym bardziej Ezekiel zazdrościł talentu, który wykazywał Azazel, czyli walka mieczem. Pewnego dnia młodzieniec, chciał porozmawiać z matką o uroczystości, która miała odbyć się w posiadłości. W końcu przekroczył, próg komnaty rodziców i usłyszał, jej przeraźliwy krzyk. Belial natychmiast przyspieszył, kroku chcąc, zobaczyć co tu się dzieje. Sytuacja niestety nie była za dobra, widząc młodszą siostrę i matkę. Od razu nie spodobało mu się to, że ciągle maltretuje jego siostrę. W danym momencie zobaczył, że próbowała wymierzyć siarczyste uderzenie w policzek do przybranej córki, wtedy młodzieniec złapał, za nadgarstek matki przetrzymując mocno. Demon zbuntował się przy tamtej, że nie będzie tolerować takiego zachowania. Po kilku minutach wziął, siostrę za rękę wychodząc, z komnaty matki i zaprowadził do komnaty dziewczyny. Najstarszy z rodu był wściekły, że matka nie może dać jej spokoju. Zwrócił uwagę siostrze, żeby uważała na jego matkę, bo nie może zdzierżyć tych incydentów. Następnego dnia młodzieniec, wziął ze stajni dwa konie i obiecał siostrzyczce naukę konno. Wyprowadził konie poza posiadłość, a wcześniej pomógł siostrze wejść na konia. Po opanowaniu nauk dziewczyny pojechali, na wycieczkę spędzając, we dwójkę czas. Chciałby ją oderwać od problemów, z którymi ciągle boryka się na co dzień w posiadłości. Po przejażdżce wstąpili, do stolicy chcąc, coś zjeść w karczmie. Przesiedzieli dwie godziny podczas posiłku i rozmów ze sobą o różnych temat, które były interesujące dla nich. Za oknem karczmy zapadał, powoli zmierzch wtedy musieli wracać do domu, żeby rodzicielka nie martwiła się o nich. Wrócili we dwójkę do posiadłości bezpiecznie, gdy personel zamknęli bramę, a stajenni pomogli, zejść arystokratom z koni idąc do swoich komnat.

W dniu młodzieniec wybrał się o godzinie szóstej rano na górskie tereny w okolicach wodospadu, żeby poćwiczyć walkę mieczem. Spędził czas w tamtym miejscu dobre trzy godziny, potem wrócił do domu na śniadanie. Po wyczerpującym treningu poszedł do swojego drugiego nauczyciela na nauki o dyplomacji z tego względu, że chciał podążać śladami swojego ojca. Od młodszych lat potrafił, doradzić ojcu jak widzi różne sprawy polityczne. Azazel cały czas dorastał w ciężkich warunkach, ale nie poddawał się przez tamten czas. On zawsze uważał, że osoby, które pokazują, swoją słabość innym są niczym. Potrafi odróżnić osoby, które posiadają wrażliwość i nie myli dwóch słów dzięki swojej cioci — siostry matki Caithline, która od dziecka go uczyła cech charakterów i jak odróżniać w życiu. Pewnego dnia, gdy młody miał, 23 lata stała się w rodzinie tragedia. W rodzie Vi Reichs w dziwnych okolicznościach zmarła ich matka Caithline. Niestety nie znaleźli jeszcze sprawcy z tamtego wydarzenia. W tym samym dniu zaprosili gości na pogrzeb ich matki i żony Nathaniela, żeby ją pochować godnie jak każdego członka z tej rodziny. Od tamtego czasu młodzieniec obserwował ojca bardzo długo, wtedy zauważył, że często spotyka się z siostrą matki. Na początku posiadał, wcześniejsze podejrzenia czemu jak przyjeżdżał, do domu bardzo mało czasu spędzał w posiadłości. Minęło cztery miesiące od tragedii, wtedy Azazel zastał list od ojca, że bez świadków pobrali się w kościele i w kopercie zostawił mu dokument. W tym dokumencie było napisane, że następcą rodu Vi Reichs zostaje Belial Azazel. Nie ukrywał zaskoczenia i jak wkurzenia na swojego tatę, że zamiast pisać, list to powinien powiedzieć prosto z mostu. No niestety tak nie było, jednakże spełniał, wymogi do bycia następcą to wtedy członkowie rodu zaakceptowali go. Jako nowy głowa rodu miał teraz bardzo dużo na głowie, czyli: treningi, dyplomacja, praca papierkowa i inne obowiązkowe. Dla rodziny miał ograniczony czas, ale miał nadzieję, że jeszcze spotka swojego ojca i ciotkę, bo nie lubi głuchej ciszy w posiadłości. A tym bardziej że nie dawno zmarła, jego matka w dziwnych okolicznościach co mu nie dawała spokoju. Gdy unormował swoje życie, postanowił założyć szkołę, żeby nauczyć podczas trenowania młodszy walką z mieczem. Dwa lata później przyjechał jego kuzyn, który jest synem brata ojca. Po przeprowadzce do posiadłości postanowił pomagać w interesach Azazelowi. Panicz dobrze dogadywał się ze swoim kuzynem, byli niczym bracia.