Jeśli tylko zapragniesz, świat Raashtram stoi przed Tobą otworem. Może zechcesz zostać mym Władcą? Nie obawiaj się, jeśli władza to nie to czego szukasz, to możesz przewodzić szlacheckiej rodzinie, prowadzić lokalny biznes, albo może... poszukasz miłości? Jeśli to za mało to mój brat próbuje imponować kobietom swymi wyczynami i przygodami, więc możesz jego wysłuchać.
Och... wybacz o Pani
Twa uroda onieśmiela nawet tak dzielnego rycerza, jak ja. Chcesz posłuchać o mych wyczynach? A może sama poszukujesz przygody? Moja siostra opowiada o spokojnym życiu poświęconym rodzinie i pracy, ale dla mnie życie to przygody! Odkrywanie nowych stworzeń, badanie każdego zakamarka Raashtram i świata poza nim! Walka z piratami, potworami i innymi stworami, które zagrażają tym ziemiom! Nie zwlekajmy dłużej, znalazłem już idealne miejsce na naszą wspólną przygodę.
Za dnia zwykła rzeczka płynąca wśród ostępów leśnych. Nawet i wtedy miejsce te jest piękne i spokojne. Nawet jeśli teren ten znajduje się głęboko na tych niezamieszkanych przestrzeniach, to ktoś tu czasem trafi. Czego dowodem jest kamienny mostek wykonane ręką człowieka, jednak wspaniale komponując się z resztą naturalnego krajobrazu. W nocy jednak miejsce te nabiera zupełnie innego nastroju. W świetle setek świetlików pojawia się wręcz magiczna atmosfera. Masy małych światełek odbijających się od wody czasem wręcz zabierają dech. ~Magnus De Mertio
Autor
Wiadomość
Eredin Bréacc GlasSzlachetny
Liczba postów : 53
Temat: Re: Strumień Świetlików 14.04.20 1:16
Jego próby ignorowania rozmawiających spełzły na niczym, gdy usłyszał słowa, z pewnością skierowane w jego stronę. Skąd to wiedział? Pamięć do twarzy zapewne, sprawiła, że rozpoznał młodego poszukiwacza ziół znad strumienia. Gorzej, że i jego zapamiętano, niemniej po tym, co zrobiła wtedy Luna trudno się było dziwić, że zapadł komuś w pamięć. Eredin wyprostował się i przechylił głowę w bok, dosłownie odrobinę, tak że spojrzał na chłopaka kątem oka. - A jest jakiś powód, dla którego muszę me imię podawać? Zapytał się w sposób chłodny i wyniosły. - Wszystkich, których mijasz czasem kilkakrotnie w ciągu dnia nawet, pytasz o imię? Jego brwi drgnęły lekko pokazując jego poirytowanie. Dlaczego ów młodzian chciał znać jego imię? Na co mu to było? Chciał z nim rozmawiać - tego też nie rozumiał. Czy chłód wokół niego nie był wystarczający?
Po jasnej, piegowatej buzi, jakimś obcym dla niego gestem, przebiegł uśmiech podszyty subtelną ironią. Wszakże kto nie urodził się wczoraj, dobrze wiedział, że cheruby nie imały się zimna. Odporne na chłód w swej pierzastej fizjonomii nie drgały na powiewy łaskoczącego mrozu. Sam Suriel z kolei zbyt dobrze znał naturę chłodnego serca i wyćwiczonych, zimnych spojrzeń. Sam bowiem został dotknięty ich praktyką. Nie sprawiał na nim wrażenia więc ani chłód fizyczny, ani psychiczny. Te niewidzialne bariery były dla niego dosłownie niewidzialne. — Nie uznajesz czegoś takiego jak zrządzenie losu? — spytał melodyjnie, tonem zakrawającym na zaczepność. W dłoniach przewracał koniczyną i dwoma mniszkami. Kwiat o leczących właściwościach wręcz sam pojawił się w rękach zielarza. Jeden z mniszków był żółty jak samo słońce. — Podobno niektóre spotkania mają w swojej naturze zapisane dużo więcej niż zwykłe minięcie ramion i spojrzeń. Nieważne co się wyznaje — dodał po chwili, a na myśl od razu przyszło mu niedawne spotkanie z Dragonem w lesie. Wyrzucony na brzeg, opuszczony szczeniak, którego spotkał mistrz lecznictwa.
Przez dłuższą chwilę wpatrywał się w swego rozmówcę, chłodnym wzrokiem, zdecydowanie niezbyt zadowolony faktem, iż ten trwał niewzruszony chłodem Eredina i jego próbą nabrania dystansu. Na pytanie odpowiedział wpierw uniesieniem lekko brwi i subtelnym wykrzywieniem ust przez sekundę, bo później jego twarz wróciła do bycia maską bez wyrazi. - Nie uznaję czegoś, co nie istnieje. Jego odpowiedź była wystarczająco treściwa by wyłonić z niej potrzebne informacje. Ktoś taki, jak Eredin nie wierzył w los... A gdyby los istniał... Pięści Eredina nagle zacisnęły się i przyjął chmurny wyraz twarzy. Los powinien się modlić by go nigdy nie spotkać. Szybko, jednak wyrwał się z głębokich myśli i znów z neutralną miną, spojrzał na blondyna. - Bardzo trafnie ująłeś w swej wypowiedzi słowa "podobno" oraz "niektóre". Jeśli będziesz miał kiedyś potwierdzone informacje, możesz zawracać mi nimi głowę. Powiedział te słowa z lekkim poirytowaniem i jednocześnie niesmakiem. Miał chyba do czynienia z romantykiem, albo kimś w tym stylu. Niestety Eredin stąpał twardo po ziemi... tak twardo, jak się tylko da - bujanie w obłokach i marzenia sprowadzają bowiem tylko ból i cierpienie. Nie powiedział tego, jednak na głos, a jedynie odwrócił wzrok marszcząc brwi i spoglądając na taflę wody. Wziął wdech by się wyciszyć i przywołać chłód - nie chciał znów o nim zapomnieć. Subtelnym ruchem poprawił też kieszeń swego ubioru, gdzie spała Luna. Upewniał się, że przy nim jest i w tym jednym momencie, jego twarz wydawała się miękka i niemal ciepła. Ale było to bardzo ulotne zjawisko.
Forum Raashtram nazwę ma ku czci Flamberga, jest jednak autorskim dziełem twórców forum. Zawartość Raashtram należy do twórców i graczy, z kolei większość grafik, kodów itp. nie jest naszego autorstwa.
Indeks
