- Phi.. - prychnęła nadal uważając, że to nie jej wina, że się spłoszyła. Po prostu zdziwiło ją zobaczenie człowieka na jej drodze.
Coś wspólnego? Zrobiła wielkie gały i wlepiła je w mężczyznę. A to ci nowość... Chociaż w sumie...
- Coś w tym jest. Słuchaj piękny.. to że jestem wilkiem nie znaczy, że jestem prymitywem... to nie był mój obiad, tylko mój zarobek, bo sprzedałabym go do jakiejś gospody i byłoby na mleczko oraz ciastka - powiedziała robią nagłe minkę rozanieloną i zmieniając ton głosu na słodki głosik kiedy rozmarzyła się o mleku i ciasteczkach. Uwielbiała!
No ale na tym się rozmowy skończyły bo oto pojawił się... co to takiego? A następnie jakiś osobnik.. śmierdział jak szlachetny. Jednak ten czarny stwór był zagrożeniem.
Było dwój facetów z bronią dystansową, więc uznała, że będzie w tej formie zbędna. W jednej chwili obaj mężczyźni byli w towarzystwie pięknej kobiety, a w następnej ubranie się darło, szwy puszczały, kły wyrosły, pazury orały ziemię, a dziki skowyt poniósł się echem po lasach.
Na przeciwko cienia, obok człowieka, stanął wielki i masywny wilk. Dziwne, ale gdy na niego wpadała nie wydawała się tak groźna. Teraz futro było nastroszone, kły na wierzchu. Kłapnęła szczękami i wbiła pazury w ziemię gotowa do skoku. Miała nadzieję, że obaj mężczyźni umieli polować na grubego zwierza z psem, bo to planowała robić... Odwracać uwagę bestii i odsłaniać jej wrażliwe punkty, o ile takie ma, by mogli strzelić.
Nie czekając dłużej, rzuciła się w stronę Cienia warcząc jak traktor. Zrobiła zmyłkę. Udała że wyskakuje wprost na jego szczęki, by zaraz zanurkować, odbić się od ziemi i uderzyć w istotę - jej gardziel - od dołu. Gdyby się nie udało, ciągle pilnowała by uniknąć ew. strzał lub bełtów lub kłów potwora.