Arcyksiąże w obstawie dwóch żołnierzy, kobiety i mężczyzny przybył do paserki, prowadząc na lejcy pięknego konia rasy Shire.
-Witaj dziewko, przybyłem sprzedać tego pięknego rumaka, gdyż niestety nie potrzebuje go. Jest on mi zbędny w takim stopniu, że aż sam się pofatygowałem, gdyż zajmował tylko niepotrzebnie miejsce w stajni. Ile monet mi zaoferujesz? - zapytał się paserki.

Spojrzał na nią, jakby jej kaktus wyrósł na czole i parsknął śmiechem.
- Nie wiesz pani, że rasa Shire są jednymi z silniejszych i największych pośród koni, które nie mają specjalnych zdolności? Jestem pewien, że ta jak to nazwałaś, chabeta jest w stanie zrobić więcej niż ci się wydaje. Nie możesz zapłacić więcej? - spojrzał na nią niczym wprawiony dyplomata.

//Rzut na powodzenie, z użyciem umiejętności 5 poziomu - Dyplomacja

The member 'Aliel Njordson' has done the following action : Rzut Kostką

---

'Kość Powodzenia k12' :

Z wielką niechęcią skinął tylko głową na dwie monety, następnie mrucząc coś pod nosem o zapchlonych wieśniakach odszedł z obstawą, z pobrzękującymi w sakiewce dwiema, dodatkowymi monetami.

//zt

- Dzień dobry, chciałabym sprzedać tego uroczego albakowa, a także napar na ból gardła i chrypkę - Diana uśmiecha się serdecznie do Paserki.
- Oby znalazł dobry domek - dodaje patrząc na zwierzątko.
Podaje również wspomniany napar.

- Dzień dobry! Chciałbym sprzedać krótki łuk, znalazłem go ostatnio, ale nie jest mi on potrzebny... może komuś innemu się przyda. - Suriel wyciągnął łuk w stronę paserki, choć pewnie nawet nie wiedział jak go poprawnie trzymać. Był medykiem! Na co mu łuk?!

- Mam do sprzedania czepiec, który wpadł mi niedawno w ręce. Ile za niego dostanę? - Zapytał paserki.
Kaptur miał zaciągnięty na głowę i przyszedł nocą. Wyjął też po chwili skórzaną torbę i pokazał paserce jej zawartość: Młode nieznanego gatunku. Miało związany dzióbek.
- I jeszcze tego znalazłem. Rodzice to spore bydlaki, więc urośnie na solidną bestyjkę. Może nawet będzie można na nim latać... - uśmiechnął się kącikiem ust.

Przyszła i zaczęła wykładać przed paserką przedmioty.
- Pani piękna, ja bym tu chciał sprzedać małą tarczę, granat dymny i średnie sidła - kładła wymieniane rzeczy przed paserką z wesołym uśmiechem, którego i tak nie było widać.
Hamlet chichrał się wesoło.

W drodze powrotnej do Avalonu, Mavis zatrzymała się u paserki by sprzedać wiele rzeczy. Musiała wprowadzić nieco zmian w swoim życiu.
- Chciałabym sprzedać ogiera i klacz rasy shire, kota, miecz dwuręczny, halabardę, zbroję płytową oraz zbroję łuskową, średnie sidła, granat dymny, eliksir leczący średnie rany oraz maść na lekkie rany/siniaki - wyliczyła i odetchnęła czekając na wycenę.

W jej ręce trafiło... coś. I po cholerę jej ten kawał żelastwa?! Już lepiej nakarmić sakiewkę kolejnymi monetami. Toteż pojawiła się u Paserki, niosąc ze sobą obiekt antypożądania.
- Dzień dobry, mam tu taki miecz, ale on mi do niczego nie jest potrzebny. I łuk, tego też nie chcę. Ile byście za to dały? A... i mam jeszcze młodego mustanga, wprawdzie go ze sobą nie przyprowadziłam, ale tak mniej więcej - ile takie zwierzę mogłoby być dla was warte?